نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: امروزه روکش‌های متال سرامیک پر مصرف‌ترین رستوریشن‌های با پوشش کامل تاجی می‌باشند. اخیرا سرامیک اکسید زیرکونیوم به عنوان جایگزینی برای زیرساخت فلزی به حیطه دندان پزشکی وارد شده است. هدف از این پژوهش، بررسی میزان تطابق لبه‌ای روکش‌های زیرکونیایی Zirkonzahn و متال سرامیک با آلیاژ غیر قیمتی، قبل و بعد از پخت پرسلن بوده است. مواد و روش‌‌ها: ابتدا یک دای فلزی شبیه دندان انسیزور میانی فک بالا با خط خاتمه تراش چمفر آماده گردید. 10 کوپینگ Zirkonzahn (گروه Z) و 10 کوپینگ فلزی از جنس آلیاژ بیس متال NNB (گروه M) به شکل یکسان بر روی این دای ساخته شد. پس از مشاهده گپ، پرسلن با ابعاد یکسان بر روی کوپینگ‌ها قرار داده شد (گروه‌های MP و ZP). میزان تطابق لبه‌ای بر روی دای فلزی با دستگاه Stereomicroscope با بزرگنمایی x57 بررسی گردید. اطلاعات به دست آمده با آزمون‌های آماری One- Sample Kolmogorov- Smirnov، Paired Samples T- Test، Anova و Hoc Scheffe Post مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌‌ها: گروه Z با میانگین 07/37، انحراف معیار 92/18 و محدوده 78-0 میکرومتر، گروه M با میانگین 68/50، انحراف معیار 24/31 و محدوده 136-0 میکرومتر، گروه ZP با میانگین 96/36، انحراف معیار 735/21 و محدوده 87 -0 میکرومتر و گروه MP با میانگین 7/63، انحراف معیار 961/37 و محدوده 171-0 میکرومتر. میزان تطابق لبه‌ای روکش‌های زیرکونیایی به طور معنی‌داری بیشتر از بیس متال بود. مراحل پخت پرسلن فقط تطابق لبه‌ای روکش‌های متال سرامیک را به طور معنی‌داری کاهش داد. نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این پژوهش، میزان تطابق لبه‌ای روکش‌های زیرکونیایی Zirkonzahn و متال سرامیک با آلیاژ غیر قیمتی قبل و بعد از پخت پرسلن همه در حد استاندارد قابل قبول بالینی و کمتر از 100 میکرومتر بود. میانگین تطابق لبه‌ای روکش‌های زیرکونیایی بیشتر از متال سرامیک بود. تطابق لبه‌ای روکش‌های متال سرامیک به طور معنی‌داری طی مراحل پخت پرسلن کاهش پیدا کرد. کلید واژه‌ها: پرسلن دندانی، تطابق لبه‌ای، زیرکونیا، متال سرامیک 

عنوان مقاله [English]

In Vitro Evaluation of Marginal Adaptability of Zirkonzahn Metal Ceramic Crowns Before and After Porcelain Firing

چکیده [English]

Introduction: Metal ceramic restorations are the most common type of full coverage restorations. Recently zirconium oxide ceramic has been introduced as a substitute for metal substructures. The aim of this study was to evaluate the marginal fit of zirconia & non-precious metal ceramic crowns before and after porcelain firing cycles. Materials and Methods: In this invitro study a master steel die of an upper central incisor with a chamfer finish line was used. Ten zirconia (Zirkonzahn) (Z group) and 10 base metal (NNB) copings (M group) with the same shape were fabricated on the die. After gap measurement, porcelain was applied on the copings with the same dimensions (ZP & MP groups). Marginal adaptation was evaluated on master die by stereomicroscope with 57x magnification. The data were statistically analyzed by One Sample kolmogorov-smirnov, Paired samples t-test, ANOVA and Post hoc scheffe tests. Results: The results for the four groups were as follows: 1)      Z group: mean=37.07 µm, SD=18.92 µm and the range=0-78 µm. 2)      M group: mean=50.68 µm, SD=31.24 µm and the range=0-136 µm. 3)      ZP group; mean=36.96 µm, SD=21.735 µm and the range=0-87 µm. 4)      MP group: mean 63.7 µm, SD=37.961 µm and the range=0-171 µm Significant differences were found between metal ceramic and Zirconia groups. Porcelain firing cycles decreased only the marginal adaptation of metal ceramic crowns significantly. Conclusion: Within limitations of this study, mean marginal discrepancies of the groups were all within the clinically acceptable standard level (up to 100 µm). However the mean marginal adaptability of the Zirkonzahn crowns were better than metal ceramic crown. The marginal adaptability of the metal ceramic crowns decreased statistically during porcelain firing cycles.   Key words: Dental porcelain, Marginal adaptation, Metal ceramic, Zirconia