نوع مقاله : Original Articles

چکیده

 مقدمه: پلاک میکروبی عمده‌ترین عامل ایجاد کننده بیماری‌های شایع دهان از جمله پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه و بافت‌های پریودنتال از جمله ژنژیویت می‌باشد. ژنژیویت یک بیماری التهابی مخرب است و حذف پلاک میکروبی هدف اصلی درمان این بیماریست. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی باکتری‌های ناحیه بیمار و درصد آنها بود. همچنین اثر انواع آنتی بیوتیک‌های بتالاکتام بر باکتری‌های شناسایی شده بررسی شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی تحلیلی و تجربی، 100 بیمار مراجعه کننده به بخش بیماری‌های دهان دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال‌های 1383-1382 مورد پژوهش قرار گرفتند. با استفاده از پروب پریودنتال از پلاک موجود در ناحیه سرویکال دندان‌های قدامی مبتلا به ژنژیویت نمونه برداری شد. نمونه‌ها به محیطهای کشت بلاد آگار و شوکلات آگار انتقال داده شد. تعداد کل 361 محیط کشت باکتری مورد بررسی قرار گرفت که با آزمون‌های بیوشیمیایی شناسایی شدند. با روش کربی بایر Kerby –Bauer)) سویه استرپتوکوک میتیس به ده نوع آنتی بیوتیک تعیین حساسیت شد و وجود اختلاف بین میانگین قطر هاله عدم رشد نمونه‌های مورد آزمایش با سویه‌های استاندارد معین گردید. اطلاعات به دست آمده توسط آزمون آماری t- test و با استفاده از نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در این پژوهش تعداد کل محیطهای کشت باکتری‎ها 361 عدد بود که گونه استرپتوکوکوس شناسایی شده 204 (98/55 درصد) محیط کشت بود. از این میزان، استرپتوکوکوس میتیس 93/12 موارد را به خود اختصاص داد. سویه‌های اسرتپتوکوکوس میتیس به آنتی‎بیوتیک‌های بتالاکتام با حساسیت بیش از 80 درصد جواب دادند، به استثنای پنی‎سیلین و آمپی‎سیلین که بیش از 70 درصد سویه‌ها به آنها حساس بودند. 2 درصد سویه‎ها به کلیندامایسین حساسیت نشان دادند. نتیجه‌‌گیری: با توجه به تاثیر آنتی بیوتیک‌های بتالاکتام بر سویه‌های استرپتوکوک میتیس، آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است به عنوان روشی موثر در کنار روش‌های دندان‌پزشکی به پیشبرد موفق درمان ژنژیویت منجر شوند. کلید واژه‌ها: ژنژیویت، استرپتوکوکوس میتیس، آنتی‌بیوتیک‌های بتالاکتام.

عنوان مقاله [English]

Prevalence of Streptococcus mitis in the bacterial plaques associated with gingivitis and its sensitivity to β-lactam antibiotics

چکیده [English]

  Introduction: Bacterial plaque is the most common etiology of oral conditions such as dental caries, gingivitis and periodontal disease. One of the most common periodontal diseases is gingivitis. Elimination of bacterial plaque is the main goal in treatment of this destructive inflammatory disease. The purpose of this study was to investigate the prevalence of Streptococcus mitis in bacterial plaque and its sensitivity to β-lactam antibiotics. Materials and Methods: In this cross sectional study, we evaluated the effectiveness of 10 β-lactam antibiotics for the treatment of gingivitis via determining the antimicrobial susceptibility of the major pathogens. This study included 100 patients referring to Oral Disease Department at the School of Densitry, Isfahan University of Medical Sciences, from 2003 to 2004. Sampling of plaques on the cervical region of anterior teeth was performed with periodontal probes. Samples were then cultured into chocolate and blood agar media. In this study a total of 361 types of bacteria were isolated. Isolated strains were identified through biochemical tests. The antimicrobial susceptibility of Streptococcus mitis to 10 β-lactam antibiotics was assessed by Disk plate and Kerby– Bauer. The collected data were analyzed via t-test on a computer using SPSS (α = 0.05). Results: The results showed that there were 204 Streptococcus strains (55.9%). Streptococcus mitis formed 12.93%. The sensitivity of Streptococcus mitis to β-lactam antibiotics was more than 80% except for penicillin and ampicillin. As much as 2% of strains were sensitive to clindamycin. Conclusion: Streptococcus mitis in the dental plaques seem to be sensitive to β-lactam antibiotics. Therefore such antibiotics might be considered for the treatment of gingivitis.   Key words: Gingivitis, Streptococcus mitis, β-lactam antibiotics.