مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
اثر سه نوع دهانشویه بر ریز‌سختی نوعی کامپوزیت رزین در محیط آزمایشگاهی
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: استفاده منظم از دهان‌شویه‌ها برای جلوگیری و پیش‌گیری از پوسیدگی‌ها و بیماری‌های پریودنتال پیشنهاد شده است. کاربرد این مواد ممکن است بر مواد ترمیمی اثر‌گذار باشد. هدف از این پژوهش آزمایشگاهی، بررسی اثر سه نوع دهانشویه متداول در ایران (ایرشا، کلرهگزیدین و اورالبی) بر میزان ریز سختی کامپوزیت 100Z بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، 30 سیلندر کامپوزیتی ساخته شد و به مدت 24 ساعت در آب مقطر نگهداری شد. سختی نمونه‌ها با استفاده از دستگاه سختی سنج ویکرز اندازه‌گیری شد. سپس نمونه‌ها به مدت 12 ساعت (معادل استفاده روزانه 2 دقیقه از دهانشویه در مدت یک‌سال) در هر یک از دهان‌شویه‌ها نگهداری شدند. تغییر ریز‌سختی سطحی بعد از غوطه‌وری نیز ثبت گردید. آنالیز آماری داده‌ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس و Tokey در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نهایی ریز‌سختی کامپوزیت در دهان‌شویه‌های کلرهگزیدین، ایرشا و اورالبی به ترتیب 23/0 ±940/1-، 7/0 ± 140/16- و 4/1 ± 370/7- بود. تفاوت ریز‌سختی در گروه ایرشا نسبت به گروه کلرهگزیدین و اورالبی بیشتر بود و این تفاوت معنی‌دار بود (05/0 p value <). نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این پژوهش، اثر دهان‌شویه‌ها بر سختی کامپوزیت رزین یکسان نیست. کلرهگزیدین در بین سه دهانشویه مورد پژوهش، کمترین اثر را بر ریز‌سختی کامپوزیت رزین دارد. کلید واژه‌ها: دهانشویه، ریز‌سختی، کامپوزیت رزین، کلرهگزیدین.
عنوان مقاله [English]
In vitro evaluation of the effect of three mouthwashes on microhardness of a composite resin
چکیده [English]
Introduction: Regular application of mouthwashes has been recommended for the prevention and control of caries and periodontal diseases. Use of mouthwashes can affect restorative dental materials. The purpose of this in vitro study was to investigate the effect of three commercially available mouthwashes (Irsha, Chlorhexidine, Oral-B) in Iran on the microhardness of Z100 composite resin. Materials and Methods: In this in vitro experimental study 30 cylinders of composite resin were fabricated and stored in distilled water for 24 hours. Vickers hardness (VH) values of the samples were measured using Vickers hardness tester. The samples were stored in the mouthwashes for 12 hours, which was equivalent to two minutes of daily mouthwash application for a year. Microhardness values were measured again after immersion in the mouthwashes. Data was analyzed with of ANOVA and Tukey test (α = 0.05). Results: Means of microhardness values for composite resin samples stored in Irsha, chlorhexidine and Oral-B mouthwashes were -1.94 ± 0.23, -16.14 ± 0.7 and -7.37 ± 1.4, respectively. Differences in microhardness values in the Irsha group were higher than the two other groups, with statistically significant differences (p value < 0.05). Conclusion: Under the limits of the present study it was concluded that various mouthwashes do not exert the same influences on the microhardness of composite resins. Chlorhexidine exerted the least influence on microhardness among the three mouthwashes under study. Key words: Composite resin, Chlorhexidine, Microhardness, Mouthwash.
)