نوع مقاله : مقاله‌های پژوهشی

چکیده

 چکیده:مقدمه: یکی از جدیدترین سیستمهای ترمیم غیر مستقیم سیستم گرادیا است که دارای خواص فیزیکی عالی و زیبایی طبیعی و استحکام مکانیکی بالا و مقاوم در برابر سایش است. هدف از این مطالعه بررسی روشهای مختلف آماده سازی بر استحکام باند بین کامپوزیت مستقیم (GC Gradia) و کامپوزیت غیر مستقیم (GC Gradia) بود.مواد و روشها:آماده سازی ها شامل (ابرژن با ذرات اکسید آلومینیوم 50 میکرونی،ابرژن و اچینگ با اسید هیدروفلوریک 5/9%، ابرژن و اچینگ با اسید فسفریک 37%) بود. در این مطالعه تعداد 60 مکعب کامپوزیتی از جنس GC Gradia ساخته شده که به 3 گروه20 تایی تقسیم شدند. 500 سیکل حرارتی قبل از پروسه ترمیم اجرا شد. ابتدا سطح توسط فرز الماسی خشن و آماده سازی های سطحی  انجام شد. پس از استفاده از ادهزیو  G Bondدر تمام گروهها، نمونه ها توسط کامپوزیت مستقیم ترمیم شدند. بعد از 500 سیکل حرارتی نمونه ها توسط یک کراس هد تیغه ای با سرعت نیم میلی متر در دقیقه شکسته شدند. اطلاعات بدست آمده توسط آنالیز واریانس یکطرفه و تست توکی و تست        کولموگروف-اسمیونوف و تست کی2 ارزیابی شد.یافته ها:در گروه  اول کمترین استحکام باند برشی و در گروه دوم بیشترین استحکام باند دیده شد.بحث و نتیجه گیری:طبق نتایج به دست آمده بیشترین میزان استحکام پیوند در گروه دوم و بعد از آن در گروه سوم و کمترین میزان استحکام پیوند در گروه اول بود. یعنی بیشترین استحکام پیوند برای تعمیر جی‌سی‌گرادیا با استفاده از ابرژن یا اسید هیدروفلوریک بدست می‌آید.

عنوان مقاله [English]

In vitro effects of different preparation techniques on shear bond strength of direct composite resin to indirect composite resin

چکیده [English]

Introduction: Sometimes repair of indirect composite restorations is preferable to replacement. The aim of this study was to investigate the effect of different surface preparations of indirect composite resin restoration on the shear bond strength of direct composite resin to it. Materials and Methods: In this in vitro study eighty blocks of indirect composite resin were manufactured and randomly assigned to different surface treatment groups (n = 20): control group (CG), no surface preparation; group 2, sandblasting with alumina particles (SBG); group 3, acid etching with 9.5% hydrofluoric acid (HA); and group 4, acid etching with 37% phosphoric acid (PAG). The blocks were restored with direct composite resin and stored in an incubator for 24 hours after thermocycling (500 cycles at 5/55 ± 2°C). The specimens (n = 80) underwent fracture tests in an Instron instrument. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey test (α = 0.05). Results: The highest shear bond strength values with a mean of 25.93 MPa were recorded in group 3 (p value < 0.001). The lowest shear bond strength values were recorded in groups 1 and 2 with 11.00 ± 1.83 and 12.54 ± 2.47 MPa, respectively (p value = 0.097). There were significant differences between all the groups except for groups 1 and 2 (p value ≤ 0.001). Conclusion: Based on the results, surface treatment technique influences the shear bond strength of indirect composite resin to direct composite resin and the best technique is etching with hydrofluoric acid.   Key words: Composite resins, Hydrofluoric acid, Sandblasting, Shear bond strength