نوع مقاله : Original Articles

چکیده

چکیده مقدمه: پیاسکلدین یکی از داروهایی است که می‌تواند علائم بیماری پریودنتال را تخفیف دهد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات کلینیکی این دارو در درمان پریودنتیت مزمن بود. مواد و روش‌ها: 24 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن به طور تصادفی به دو گروه 12 نفری تقسیم شدند و شاخص‌های کلینیکی و رادیوگرافیکی شاملProbing Pocket Depth (PPD)،Bleeding index (BI)، Plaque Index (PI)، Clinical Attachment level (CAL) و دانسیته‌ی استخوان‌های اسفنجی و متراکم در آنها اندازه‌گیری شد. سپس برای همه فاز I درمان انجام گرفت و برای افراد گروه مورد، کپسول پیاسکلدین300 میلی‌گرم 1 بار در روز و برای افراد گروه شاهد پلاسبو 1 بار در روز به مدت 6 ماه تجویز شد. بیماران در جلسات فراخوانی در فواصل 1، 2، 4 و 6 ماه جهت ثبت شاخص‌های مذکور مورد معاینه قرار گرفتند. در نهایت داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون t زوج مورد آنالیز آماری قرار گرفت. یافته‌ها: مقدار متوسط شاخص‌های CAL، PPD، BI، PI و تراکم استخوان اسفنجی و متراکم در دو گروه مورد و شاهد بعد از 6 ماه تفاوت معنی‌داری نداشت (به ترتیب 013/0 p value =، 089/0 p value =، 861/0 p value =، 134/0p value =، 485/p value =، 864/0 p value =). نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده از این مطالعه استفاده از پیاسکلدین را در درمان پریودنتیت مزمن توجیه نمی‌کند، اما با توجه به تأکید مطالعات دیگر به تأثیر و کارایی این داروی خوراکی در درمان پریودنتیت واستئوآرتریت، انجام مطالعات بیشتر در این باره پیشنهاد می‌گردد.کلید واژه‌ها: پریودنتیت مزمن، پیاسکلدین، پلاک، عمق پروبینگ، سطح اتصال کلینیکی، دانسیته استخوان

عنوان مقاله [English]

Clinical Effects of Piascledin in the Treatment of Chronic Periodontitis

چکیده [English]

Abstract Introduction: Considering the role of host inflammatory response in progression of periodontal destruction confirms the host tissue modulation. Piascledin is one of the most medicines decreases periodontal disease symptoms. The aim of this study was evaluating of clinical effects of this herbal medicine in the treatment of chronic periodontitis. Methods and Materials: Twenty for patients with chronic periodontitis were divided in two groups and clinical and radiographic measurements including probing pocket depth (PPD), clinical attachment level (CAL), Plaque index (PI), Bleeding index (BI) and bone density were evaluated. Then phase I of treatment plan was done for all the patients. Test group received piascledine (300 mg) q.d and control group received placebo q.d for 6 months. The patients were recalled at 1, 2, 4 and 6 months for review of the parameters .All of the findings were analyzed by SPSS soft ware with paired t- test. Results: PI, BI, PPD, CAL and bone dentistry had no significant difference between test and control group after 6 months (P = 0.013, P = 0.089, P = 0.861, P = 0.134, P = 0.485, P = 0.864, respectively). Conclusion: The findings of this study don't suggest the use of Piascledine in the treatment of chronic periodontitis; but according to other researches that confirm the effectiveness of this herbal medicine in the treatment of osteoarthritis and periodontitis, it is suggested that other invivo studies should be bone. Key Words: Chronic Periodontitis,Piaschledine,Plaque,Probing depth,Clinical attachment level,Bone density