نوع مقاله : Original Articles

چکیده

چکیده مقدمه: ضایعات غدد بزاقی بسیار متنوع و نادر بوده، تعداد کم مطالعات اپیدمیولوژیک در جامعه ایرانی در این رابطه مشهود است. هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک ضایعات غدد بزاقی در یک دوره 5 ساله در شهر اصفهان بود. مواد و روش‌ها: پرونده 574 بیمار که با تشخیص ضایعات غدد بزاقی به مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان طی سالهای 77 تا 82 مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. در جمعیت مورد مطالعه، 314 مرد و 260 زن قرار داشتند. 198 ضایعه خوش‌خیم، 113 ضایعه بدخیم و 263 ضایعه غیرنئوپلاستیک بررسی و بر حسب، سن، جنس، تشخیص هیستوپاتولوژیک و محل درگیری تقسیم شد و توسط آزمون آماریχ2 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: از 574 ضایعه غدد بزاقی 46% ضایعات غیرنئوپلاستیک، 34% ضایعات خوش‌خیم و 20% موارد بدخیم تشخیص داده شدند. شایع‌‌ترین ضایعه خوش‌خیم پلئوموزمیک آدنوما بود (1/68% ضایعات خوش‌خیم و 5/23% کل ضایعات). بیشترین شیوع ضایعات خوش‌خیم در رده سنی 50-31 سال بود. موکواپی‌درموئید کارسینوما شایع‌ترین بدخیمی این مطالعه بود (40% ضایعات بدخیم، 8/7% کل ضایعات) و بیشتر ضایعات بدخیم در سنین بیش از 50 سالگی رخ داده بود. 46% کل ضایعات بزاقی مربوط به ضایعات غیرنئوپلاستیک بودند که 3/56% در مردان و 7/43% در زنان دیده شد. سیالادنیت مزمن شایع‌ترین ضایعه غیرنئوپلاستیک بود. نتیجه‌گیری: خصوصیات اپیدمیولوژیک ضایعات غدد بزاقی در مواردی با نتیجه مطالعات مشابه در سایر نقاط جهان هماهنگی داشت ولی در موارد قابل توجهی نیز اختلاف بارزی به چشم می‌خورد که بیانگر نقش عوامل جغرافیایی و نژادی در شیوع این گونه ضایعات می‌باشد.کلید واژه‌ها: غدد بزاقی، اپیدمیولوژی، ضایعات نئوپلاستیک، ضایعات غیرنئوپلاستیک، ضایعات التهابی

عنوان مقاله [English]

Epidemiology of Salivary Gland Lesions in Referring Patients to Isfahan University of Medical Sciences Hospitals 1998-2003

چکیده [English]

Abstract Introduction: Salivary gland lesions, as a diverse group, can be classified as infectious, inflammatory and neoplastic. These lesions have been considered rare and few multitude epidemiologic studies in Iranian populations are noticeable. Methods and Materials: 574 (314 men and 260 women) cases diagnosed as salivary gland lesions were studied. The sample comprised of 198 benign lesions, 113 malignant and 263 non­neoplastic ones. The lesions were further classified with regard of age, sex, site and histopathology. Results: Patients' files, 314 men and 260 women, were assessed. The diagnosis included 46% to be non-neoplastic, 34% to be benign and 20% to be malignant. The most common benign lesion was pleomorphic adenoma (68.1% of benign tumors and 23.5% of all lesions). Benign tumors were more frequent, in the age group of 31-50 years. Mucco-epidermoid carcinoma was the most common malignant tumor (40% of malignant tumors, and 7.8% of all lesions); most of the malignant lesions were seen to occur by the age of more than 50. Forty-six percent of all lesions were non-neoplastic which comprised of both genders (56.3% men, 43.7% women). Chronic sialadenitis was the most frequent lesion years. Conclusion: Present study showed that pattern of salivary gland lesions epidemiology is different to series studies from all over the world, even though it was similar to the others partly. Such a difference points out the role of geographic and racial factors. Key words: Salivary glands, Epidemiology, Neoplastic lesions, Non-neoplatic lesions,inflammatory lesions