نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: نظرات مختلفی در مورد کارایی بالینی ترمیم‌های آمالگام باند شونده وجود دارد. هدف از این پژوهش بالینی، مقایسه مقاومت به شکستگی، انطباق لبه‌ای و عود پوسیدگی در دندان‌های پرمولری بود که معالجه ریشه شده بودند. مواد و روش‌‌ها: 35 بیمار که دندان‌های پرمولر اول یا دوم بالای آنها درمان ریشه شده بود، انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند. در گروه A، وارنیش کوپالایت، در گروه B، Amalgambond Plus و در گروه C، Scotchbond Multi Purpose به عنوان سیلر مورد استفاده قرار گرفت. روش ترمیم در هر سه گروه، استفاده از پین داخل کانال و آمالگام به همراه پوشش کاسپ لینگوال بود. بعد از گذشت یک سال مقاومت به شکستگی، انطباق لبه‌ای و عود پوسیدگی بررسی شد. برای آنالیز آماری داده‌ها از آزمون دقیق فیشر استفاده گردید (05/0 = α). یافته‌‌ها: از نظر مقاومت به شکستگی، تفاوت معنی‌‌داری بین گروه‌ها وجود نداشت (3/0 = p value). از نظر انطباق لبه‌ای، اختلاف معنی‌داری در انطباق لبه‌ای سه گروه وجود داشت (01/0 = p value). در بررسی بالینی و رادیوگرافی دندان‌های ترمیم شده، در هیچ یک از دندان‌ها عود پوسیدگی مشاهده نشد. نتیجه‌‌گیری: در دوره بالینی یک ساله، استفاده از عوامل باندینگ Amalgambond Plus یا Scotchbond Multi Purpose برای باند کردن ترمیم‌های آمالگام پیچیده در دندان‌های پرمولری که معالجه ریشه شده بودند، مقاومت به شکستگی دندان و ترمیم را به صورت قابل توجهی افزایش نداد و تأثیری در عود پوسیدگی نداشت، اما سبب بهبود چشمگیری در انطباق لبه‌ای گردید.کلید واژه‌ها: عامل باندینگ، مقاومت به شکستگی، انطباق لبه‌ای، عود پوسیدگی

عنوان مقاله [English]

Clinical evaluation of bonded amalgam restorations in endodontically treated premolar teeth

چکیده [English]

Introduction: There are controversies about the clinical efficiency of bonded amalgamrestprations. The aim of this clinical study was comparison of fracture resistance, marginaladaptation and recurrent caries in endodontically-treated premolar teeth.Methods and Materials: Thirty five patients with endodontically treated upper first or secondpremolars were selected and divided into three groups. Copalite varnish in group A, Amalgambond plus in group B and Scotchbond Multi Purpose in group C were applied as a sealer. The teethin all three groups were restored with intracanal pin and amalgam in combination with lingualcusp coverage. After 1 year, fracture resistance, marginal adaptation and secondary caries wereevaluated. Fischer's exact test was used for statistical analysis (& = 0.05).Results: There was no significant difference among groups with respect to fracture resistance(p value = 0.3). Significant differences in marginal adaptation existed between the three groups(p value = 0.01). No recurrent caries were found in clinical and radiographic evaluation ofrestored teeth.Conclusion: In one-year clinical period, using Amalgam bond Plus or Scotchbond Multi Purposeas dentine bondings to bond complex amalgam restorations in endodontically treated premolarteeth, there was no increase in fracture resistance of restorations and teeth and this treatment hadno effect on prevention of recurrent caries, but resulted in significant improvement in marginaladaptation.Key words: Bonding agent, fracture resistance, marginal adaptation, recurrent caries