تأثیر جراحی ارتوگناتیک بر موقعیت دیسک مفصلی در بیماران اسکلتال CL II

نوع مقاله : Original Articles

نویسندگان

10.48305/v4i1.118

چکیده

مقدمه: هدف جراحی ارتوگناتیک تصحیح ناهنجاری صورتی، مال اکلوژن دندانی و برگرداندن عملکرد دهانی- صورتی به حالت طبیعی میباشد. مفصل گیجگاهی - فکی اساس اکلوژن است و دستیابی به نتایج با ثبات و ایدهآل در ارتودنسی و جراحی ارتوگناتیک در حضور یک مفصل بی ثبات و در حال تغییر غیرممکن است. همچنین تغییر در موقعیت دیسک مفصلی میتواند سرآغازی برای سایر مشکلات در مفصل  TMJ(Temporo Mandibular Joint) باشد. هدف از انجام این تحقیق، بررسی تأثیر جراحی ارتوگناتیک بر روی موقعیت دیسک مفصلی و کاهش یا افزایش علایم TMJ بود. مواد و روش‌‌ها: 15 بیمار (10 زن و 5 مرد) با ناهنجاری اسکلتال CI II که به طور میانگین 12 ماه تحت درمان ارتودنسی ثابت بودند، برای جراحی ارتوگناتیک انتخاب شدند. سن بیماران بین 32-19 (میانگین 23) سال متغیر بود. هر 15 بیمار تحت جراحی SSRO (Sagital Split Ramus Osteotomy) دو طرفه و استئوتومی لفورت I قرار گرفتند. از تمام بیماران 1 روز قبل از جراحی و 3 ماه بعد از آن، MRI تهیه و علائم ابژکتیو و سابژکتیو TMJ ارزیابی و ثبت شد. از آزمونهای Wilcoxon، MC-Nemar و آمار توصیفی برای انجام آنالیزهای آماری استفاده شد. یافته‌‌ها: مقادیر موقعیت دیسک قبل از عمل بیماران 25/4 تا 09/8 متغیر بودند (21/1 ± 74/5). مقادیر موقعیت دیسک بعد از عمل بیماران 36/4 تا 40/7 متغیر بودند (06/1 ± 65/5). با انجام آنالیز آماری مشخص شد که هر چند دیسک مفصلی پس از جراحی SSRO دوطرفه در بیماران تمایل داشت که به قدام جابه‪جا شود ولی این تفاوت از لحاظ آماری معنی‪دار نبود (05/0p value > ). نتیجه‌‌گیری: با انجام این تحقیق مشخص گردید که جراحی ارتوگناتیک سبب تغییر در رابطه مجموعه دیسک کندیل نمیشود و تأثیر ناچیزی روی مفصل گیجگاهی فکی سالم و فانکشنال دارد.کلید واژه‌ها: دیسک مفصلی، MRI ، جراحی ارتوگناتیک

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the influence of orthognathic surgery on articular in skeletal class II patients

چکیده [English]

Introduction: The purpose of orthognathic surgery is to correct facial deformity and dental malocclusion and to obtain normal orofacial function. However, there are controversies of whether orthognathic surgery might have any negative influence on temporomandibular joint. The purpose of this study was to evaluate the influence of orthognathic surgery on articular disc position and temporomandibular joint symptoms of skeletal CI II patients by means of Magnetic Resonance Imaging. Materials and Methods: Fifteen patients (10 women and 5 men) with skeletal CI II malocclusion, aged 19-32 years (mean 23 years), from the Isfahan Department of Maxillofacial surgery were studied. All received lefort I & bilateral sagittal split osteotomy (BSSO) and all patients received pre- and post surgical orthodontic treatment, Magnetic Resonance Imaging was performed 1 day preoperatively and 3 month post operatively. Statistical analysis of the positional change of the disk was done by Wilcoxon rank sum test. Results: The change of articular disc position after mandibular advancement surgery by means of sagittal split ramus osteotomy was not statistically significant, but it tended to be positioned anteriorly. Conclusion: It can be suggested that orthognathic surgery dose not significantly change the position of the articular disc. Key words: MRI, Articular disk, Orthognatic surgery.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار