نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: نوزادان نارس، مستعد مشکلات پزشکی جدی در هنگام نوزادی می‌باشند که ممکن است روی تکامل بافت‌های مختلف دهانی مؤثر باشد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع اختلالات مینایی در دندان‌های شیری در بچه‌هایی که به طور ترم و نارس به دنیا آمده در شهر کرمان بود. مواد و روش‌‌ها: در این مطالعه هم‌گروهی، اختلالات مینایی (هیپوپلازی و اوپاسیتی مینایی) در 137 کودک (90 کودک ترم و 47 کودک نارس) تعیین گردید. در ضمن اطلاعاتی در مورد وزن نوزاد، مشکلات سیستمیک و مصرف دارو در کودک و مادر هنگام بارداری و مشکلات حین زایمان جمع‌آوری شد. اطلاعات به دست آمده با تست مجذور کای مورد ارزیابی آماری قرار گرفت. یافته‌‌ها: شیوع اختلالات مینایی در کل در این کودکان 5/27 درصد، هیپوپلازی به تنهایی 9/14 درصد و اوپاسیتی به تنهایی 9/14 درصد بود. هیپوپلازی مینایی در دندان‌های سانترال بالا 9/14 درصد و در مولرهای پایین 6/10 درصد مشاهده شد. شیوع هیپوپلازی مینایی و اوپاسیتی در کودکان نارس بیشتر بود ولی نتایج آزمون مجذور کای این تفاوت را معنی‌دار محاسبه نکرد. تولد با اندام تحتانی، سندرم زجر تنفسی و هیپوکسی در هنگام زایمان در کودکان نارس شیوع بیشتری را نسبت به کودکان ترم نشان داد (0001/0 = p value). نتیجه‌‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شیوع اختلالات مینایی در کودکان نارس در مقایسه با کودکانی که ترم به دنیا آمده‌اند، تفاوت معنی‌داری ندارد.کلید واژه‌ها: اختلال مینایی، دندا‌ن‌های شیری، شیوع، نوزاد نارس

عنوان مقاله [English]

Assessment of the enamel defects in primary teeth of premature infants

چکیده [English]

Introduction: The aim of this study was to determine the prevalence of enamel defects in primary dentition of the term and preterm infants. Method and materials: In this historical cohort study, enamel defects (enamel hypoplasia and opacities) were evaluated and determined in 137 children (90 term, 47 preterm). Indeed, some data about weight, systemic diseases and medicine consumption in mothers and children and problems during delivery were achieved. Data were analyzed by chi-square test using SPSS software. Results: The prevalence of enamel defects of any type among these children was 27.7 percent, only hypoplasia 14.9 percent, and only opacities 14.9 percent. Enamel hypoplasia was more frequent in upper central incisors (14.9%) and lower first molars (10.6%). The prevalence of hypoplasia and opacities were more frequent in preterm children but results of χ² test did not show any significant difference. Breech presentation, infantile respiratory distress syndrome and hypoxia during delivery were more frequent in preterm children (P = 0.0001). Conclusion: This study showed that there is no significant difference in prevalence of enamel defects in preterm infants in comparison to terms. Key words: Enamel defect, primary dentition, prevalence, preterm children