نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: هدف از این پژوهش، تعیین اثر آنتی‌اکسیدان‌ها بر قابلیت سیل ترمیم‌های کامپازیت رزین بود. مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی مداخله‌گر، 70 دندان انسیزور ماگزیلاری سالم به طور تصادفی به هفت گروه ده تایی تقسیم شدند. پس از تمیز کردن کانال‌ها و قراردادن گلاس یونومر در مدخل کانال‌ها، در گروه‌های اول تا ششم کارباماید پراکساید 10 درصد به مدت 8 ساعت در روز طی یک هفته به کار رفت. عدم انجام هر گونه آماده سازی، کاربرد ژل سدیم اسکوربات 10 درصد به مدت سه ساعت، کاربرد ژل سدیم اسکوربات 10 درصد به مدت 20 دقیقه، کاربرد ژل جدید به مدت سه ساعت، کاربرد ژل جدید به مدت 20 دقیقه و در نهایت تأخیر در قراردهی ترمیم تا دو هفته، آماده سازی‌هایی بودند که بعد از سفید کردن به ترتیب در گروه‌های یک تا شش انجام شد. در گروه هفتم (شاهد)، فقط حفرات ترمیم شدند. در تمام گروه‌ها، حفرات دسترسی با ادهزیو سینگل باند و کامپازیت Z100 ترمیم شدند. پس از انجام هزار چرخه حرارتی، ریزنشت به وسیله روش‌های هدایت الکتریکی و نفوذ رنگ سنجیده شد. داده‌ها با آزمون‌های ANOVA، مقایسه‌های Tukey و Kruskal-Wallis، Mann-Whitney و Spearman در سطح معنی‌داری 05/0 =α  آنالیز شد. یافته‌‌ها: گروه چهارم و اول به ترتیب کمترین و بیشترین ریزنشت را نسبت به سایر گروه‌های آزمایشی نشان دادند. ارتباط بین داده‌های نفوذ رنگ و الکتروشیمیایی برای برخی از گروه‌های هفت گانه آزمایشی معنی‌دار بود (05/0 p value <). نتیجه‌‌گیری: استفاده از ژل جدید بعد از سفید کردن غیر زنده، راهکار بسیار مؤثرتری نسبت به کاربرد سدیم اسکوربات به تنهایی در کاهش ریزنشت است. کلید واژه‌ها: ریزنشت، سفید کردن، سدیم اسکوربات

عنوان مقاله [English]

Effect of Antioxidant agents on coronal microleakage of bleached non- vital anterior teeth

چکیده [English]

Introduction: The aim of this study was to determine the effect of antioxidant application on sealing ability of composite resin restorations. Materials and Methods: In this in vitro and interventional study, seventy sound maxillary incisors were divided into seven groups (n = 10). After canal cleaning and Glass ionomer placement in the canal orifices, the teeth in the first to sixth groups were bleached with 10% carbamide peroxide for eight hours daily once a week. No treatment, application of 10% sodium ascorbate gel for 3 hours, application of 10% sodium ascorbate gel for 20 minutes, application of innovate gel for 3 hours, application of innovate gel for 20 minutes and at last, two weeks delay before restoration were done in first to sixth groups respectively. Access cavities in seventh group (control) were just restored, doing nothing else. In all groups, access cavities were restored with Single Bond and Z100 composite resin. After 1000 thermo- cycling, leakage was evaluated by electrochemical and dye penetration methods. Data were analyzed by ANOVA, Tukey multiple comparisons, Kruskal-Wallis, Mann- Whitney and Spearman's tests (α = 0.05). Results: The four and first groups respectively presented least and highest values of micro- leakage than other groups in two techniques. The correlation between the electrochemical and staining data was significant (p value < 0.05) for some groups of test specimens.  Conclusion: After non- vital bleaching, application of innovate gel is a new and effective way in microleakage reduction.   Key words: Microleakage, Bleaching, Sodium ascorbate