مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
رابطه بی‌دندانی و استفاده از دندان مصنوعی با کیفیت زندگی در جمعیت سالخورده‌ی شهر اصفهان
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: سالمندان مسن‌تر از 60 سال، به عنوان یک جمعیت در حال افزایش، از مهمترین مشتری‌های خدمات سلامت دهان و دندان هستند که به توجه ویژه‌ای نیاز دارند و بررسی وضعیت سلامت دهان و دندان این گروه در رابطه با کیفیت زندگی آن‌ها ضروری می‌باشد. هدف از این پژوهش، تعیین نقش سلامت دهان و دندان سالمندان و استفاده از دندان مصنوعی بر کیفیت زندگی آن‌هاست. مواد و روش‌‌ها: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع مقطعی، 200 نفر از سالمندان مراکز نگهداری سالمندان سطح شهر اصفهان در رده سنی 80-55 سال انجام گردید. از ترجمه فارسی و معتبر پرسش نامه شاخص ارزیابی کیفی سلامت دهان (General oral health assessment index یا GOHAI)، که در سه بعد طراحی شده است، به همراه اطلاعاتی در خصوص وضعیت دندان‌ها استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون t زوج و آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون ارزیابی گردیدند. یافته‌‌ها: پس از بررسی 200 پرسش‌نامه، میانگین نمره شاخص کیفی سلامت دهان در گروه هدف 65/21 ± 3/36 به دست آمد. در حیطه عملکرد فیزیکی، بیشترین مقدار 38/16 ± 51/89 متعلق به گروه بی‌دندان کامل و بدون دست دندان بوده است. در حیطه درد و ناخشنودی، بیشترین نمره 43/15 ± 58/45 متعلق به افراد بادندانی بوده است که دست دندان تکه‌ای داشته‌اند؛ در حیطه عملکرد روانی اجتماعی نیز بیشترین نمره یعنی 12/30 ± 54/54، متعلق به افراد بی‌دندان کامل و بدون دست دندان بوده است. نتیجه‌‌گیری: بررسی میانگین نمره شاخص کیفی سلامت دهان در سه حیطه عملکرد فیزیکی، درد و ناراحتی و روانی- اجتماعی، حاکی از ارتباط آن با تعداد دندان‌های باقی‌مانده فرد و وجود یا عدم وجود دست دندان کامل یا تکه‌ای و کیفیت آن می‌باشد. در پژوهش انجام شده، بیشترین نمره شاخص کیفی سلامت دهان در حیطه عملکرد فیزیکی است که نشان دهنده این امر است که بیشترین مشکل سالمندان در جویدن غذا و گاز گرفتن آن می‌باشد. افرادی که همه دندان‌های خود را از دست داده بودند و یا دست دندان متحرک کامل یا تکه‌ای داشتند و از آن ناراضی بودند، نمرات بیشتری را کسب کردند و از کیفیت زندگی نامطلوب‌تری برخوردار بودند.
عنوان مقاله [English]
The effect of using dentures in the improvement of lifestyle among the elderly population of Isfahan, Iran
چکیده [English]
Introduction: The elders are one of the most important refers to the oral and dental health centers. The elders are the part of people that are in need of special care. Attending to the oral and dental health status in mentioned group is very essential with regard to the life quality. Materials and Methods: This study is a descriptive, analytic and cross sectional research. 200 elders between 55-80 years of Isfahan geriatric keeping center were selected. The Persian translation and valid GOHAI questionnaire in 3 dimensions was used. Data were evaluated by t test variance analysis and Pearson correlation coefficient. Results: The results of this study showed that the mean of GOHAI score among the target group was 36.321.65. The mean of GOHAI score in the physical function was highest in edentulous without denture wearing group (89.5.51169.38). The highest GOHAI score in pain and sickness dimension was in dentate with partial denture wearing group (45.0815.43). The highest GOHAI score in psychosocial dimension was in edentulous without denture wearing (54.5430.12) Conclusion: The study of mean GOHAI score in three physical, pain and sickness and psycho social function indicated that there is a relationship between the number of remaining teeth, existence or non existence of the complete or partial denture retention and the years of effective factors on life quality with regard to oral health. In the present study, the highest GOHAI score belonged to the physical function in target group. This finding indicated that the greatest problem of elders is related to the chewing and biting of foods. The people who had lost all of their teeth, had higher GOHAI scores and also, the elders used complete or partial removable dentures or were not satisfied with their denture, obtained higher GOHAI scores.
)