نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: پریودنتیت بیماری التهابی بافت‌های حمایت کننده دندان است که با تخریب نسوج نگهدارنده دندان و استخوان آلوئولار به همراه تشکیل پاکت، تحلیل لثه و یا هر دو مشخص می‌گردد. آرتریت روماتوئید نیز شایعترین بیماری مزمن التهابی مفصل است. هدف از این تحقیق، تعیین ارتباط بین بیماری پریودنتیت و آرتریت روماتوئید بود. مواد و روش‌‌ها: برای انجام این پژوهش تحلیلی- مقطعی، 50 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید و 50 فرد سالم شرکت داده شدند. متغیرهای میانگین شاخص پلاک، نسبت نواحی دارای خونریزی، میانگین عمق پروبینگ، نسبت نواحی دارای عمق پروبینگ بیشتر از 3 میلی‌متر، میانگین از دست رفتن چسبندگی، نسبت نواحی دارای از دست رفتگی چسبندگی، میانگین تحلیل لثه، نسبت نواحی دارای تحلیل لثه و میانگین تعداد دندانهای از دست رفته در دو گروه بررسی گردید. میانگین هر متغیر با آزمون آماری t و ارتباط متغیرها با آزمون رگرسیون چند متغیره در سطح اطمینان 05/0 و با کمک نرمافزار SPSS مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌‌ها: از نظر میانگین شاخص پلاک، نسبت نواحی دارای خونریزی، میانگین عمق پروبینگ، نسبت نواحی دارای عمق پروبینگ بیش از 3 میلیمتر، نسبت نواحی دارای از دست رفتن چسبندگی و نسبت نواحی دارای تحلیل لثه در بین دو گروه مورد و شاهد اختلاف معنیداری وجود نداشت. اختلاف میانگین از دست رفتن چسبندگی (04/0 = p value)، مقایسه میانگین تحلیل لثه (02/0 = p value) و همچنین میانگین تعداد دندانهای از دست رفته (0001/0 = p value) به طور قابل توجهی معنیدار بود. نتیجه‌‌گیری: بیماری پریودنتال (بر مبنای میانگین از دست رفتن چسبندگی) در مبتلایان به آرتریت روماتوئید با شدت بیشتری دیده شد. لزوم معاینات منظم دندانپزشکی و توجه به بهداشت دهان و دندان در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پیشنهاد میگردد. کلید واژه‌ها: پریودنتیت، آرتریت روماتوئید، از دست رفتن چسبندگی

عنوان مقاله [English]

The Relationship between Rheumatoid Arthritis and Periodontitis

چکیده [English]

Introduction: Periodontitis is an inflammatory disease of tooth supportive tissues and is characterized by destruction in periodontal ligaments and alveolar bone besides pocket formation and gingival recession. Rheumatoid arthritis is the most common chroinic inflammatory disease of the joints. The aim of this study was to survey the relationship between periodontitis and rheumatoid arthritis. Materials and Methods: In this cross-sectional-analytical study, 50 rheumatoid arthritis patients forming the case group and 50 healthy individuals as the control group were included. Mean of plaque index, percentage of bleeding sites, mean of probing depth, percentage of sites with probing depth more than 3mm, percentage of sites with attachment loss, and percentage of sites with gingival recession and the number of missing teeth were recorded in both groups. Mean values of each variable were compared between the two groups using t- test.  The collected data were statistically analyzed via SPSS on a computer. (α=0/05). Results: Analyzing the data showed that there were no statistically significant differences in the mean of plaque index, percentage of bleeding sites , mean of probing depth, percentage of sites with probing depth more than 3mm, percentage of sites with attachment loss, and percentage of sites with gingival recession, between the case and the control group. The mean of attachment loss (P-value =0.04), mean of gingival recession (P-value =0.02) , and the average number of missing teeth (P-value =0.0001)were significantly higher in the rheumatoid arthritis (the case) group compared to the control group. Conclusion: periodontal disease (based on the average clinical attachment loss) was seen with a higher severity among patients with rheumatoid arthritis. Therefore, regular dental examination besides close attention to dental health in patients with rheumatoid arthritis is highly recommended.    Key words: Rheumatoid Arthritis, Periodontitis, Attachment loss.