مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی مقایسه‌ای اثر نوع کامپوزیت و روش‌های ترمیمی بر مقاومت به شکست ترمیم‌های سه سطحی کامپوزیتی
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: هدف از این پژوهش، تعیین مقاومت به شکست پرمولرهای دارای حفرات مزیو اکلوزو دیستال (MOD) ترمیم شده با دو نوع کامپوزیت و سه تکنیک متفاوت قرار دهی بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، 60 پرمولر سالم ماگزیلای انسانی مانت شده در رزین آکریلی بر اساس نوع کامپوزیت مورد استفاده ( Filtek P60یا Nulite F) به طور تصادفی به دو گروه سی تایی تقسیم شدند. هریک از دو گروه با توجه به نوع قراردهی کامپوزیت (Bulk, Centripetal, Fibre Insert) به ترتیب به سه زیر گروه ده تایی تقسیم شدند. از ادهزیو Single Bond طبق دستور سازنده برای باند کامپوزیت در تمام دندان‌ها استفاده شد. نمونه‌ها در گروه‌های 1، 2 و 3 با کامپوزیت Filtek P60 و در گروه‌های 4، 5 و 6 با کامپوزیت Nulite F ترمیم شدند. پس از 24 ساعت نگهداری نمونه‌ها در دمای 37 درجه سانتی‌گراد، یک گوی استیل به قطر 4 میلی‌متر با سرعت 5 میلی‌متر در دقیقه در دستگاه اینسترون یونیورسال تا زمان شکست با کاسپ‌های باکال و لینگوال دندان‌های آزمایشی در تماس قرار گرفت. داده‌ها با آزمون آنالیز واریانس و دانکن بررسی شدند (05/0 p value <). یافته‌ها: گروه‌های 3 و 6 بیشترین مقادیر مقاومت به شکست را در مقایسه با گروه‌های 1، 2، 4 و 5 داشتند (001/0p value = ). در بین تکنیک‌های قراردهی، تکنیک فایبر اینسرت تأثیر معنی‌داری داشت (0001/0 p value =) و نوع کامپوزیت بی‌تأثیر بود (791/0 p value =). نتیجه‌‌گیری: این پژوهش نشان داد که در حفرات MOD تکنیک‌های قراردهی برخلاف نوع ماده تأثیر معنی‌داری بر مقاومت به شکست دندان‌های پر مولر ترمیم شده با کامپوزیت دارد. کلید واژه‌ها: کامپوزیت زرین، تکنیک قرار دهی، مقاومت به شکست.
عنوان مقاله [English]
A comparative study on the effect of the composite type and restoration method on the fracture resistance of composite restorations
چکیده [English]
Introduction: The purpose of this study was to evaluate the fracture resistance of premolars with mesio-occluso-distal (MOD) preparations restored with two different resin composites along with three placement methods. Materials and Methods: In this in vitro study, sixty human sound maxillary premolars mounted in acrylic resin were randomly divided into two groups according to the type of composite restoration (Filtek P60, Nulite F). Each group was further subdivided into three subgroups according to the type of placement methods namely Bulk, Centripetal and Fibre Insert (n = 10). The same adhesive system; Single Bond, was used for composite bonding following manufacturer's instructions for all teeth. Specimens in groups 1, 2 and 3 were restored with Filtek P60 resin composite while in groups 4, 5 and 6 Nulite F was applied. After 24 hours storage in 37°C, a 4 mm diameter steel sphere in Universal Testing Machine was contacted the buccal and lingual cusps of the tested teeth at a crosshead speed of 5 mm/min until fracture occurred. Data were subjected to analysis of variance and Duncan tests (p value < 0.05). Results: Groups 3 and 6 showed a higher fracture resistance than other groups (P = 0.001). Among the placement methods, Fibre insert showed a significant result (P = 0.0001) but the type of composite was insignificant (P = 0.791). Conclusion: It seems that on MOD cavities, contrary to the type of materials used, the insertion method, largely influences fracture resistance of premolar teeth restored with resin composite. Key words: Composite resin, Placement technique, Fracture resistance.
)