مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی میزان پراکسیداز بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان اولسراتیو دهانی
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: بیماری لیکن پلان اولسراتیو، یک بیماری پوستی– مخاطی مزمن با علایم بالینی و پاتولوژیک مشخص با اتیولوژی نامعلوم می‌باشد. از جمله عوامل موضعی موثر، ترکیبات موجود در بزاق دهان می‌باشد. بزاق و ترکیبات آن نقش مهمی در هموستاز حفره دهان ایفا می‌کنند و هر گونه تغییر در کیفیت یا کمیت بزاق ممکن است در ابتلا به بیماری‌های مختلف دهان از جمله لیکن پلان نقش داشته باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی میزان پراکسیداز بزاق در بیماران مبتلا به لیکن پلان در مقایسه با افراد سالم می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش مورد-شاهدی از نوع توصیفی-تحلیلی، 20 بیمار مبتلا به لیکن پلان دهانی (با میانگین سنی 4/35 سال) در گروه مورد و 20 فرد سالم (با میانگین سنی 3/39 سال) در گروه شاهد انتخاب شدند. بزاق هر فرد شرکت کننده با استفاده از روش spitting غیر تحریکی بین ساعات10-8 صبح جمع آوری شد و در مدت زمان 5 دقیقه درون لوله‌های مدرج (1/0 میلی‌متری) تخلیه شد. میزان پراکسیداز بزاق مطابق با روش putter and becker اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مقادیر 05/0>α از نظر آماری معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سطح پراکسیداز بزاق در گروه بیماران لیکن پلان 71/0 ± 59/3 و در گروه کنترل 74/1 ± 69/3 به دست آمد که این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود (669/0 = p value). نتیجه‌‌گیری: تفاوت بارزی در میزان پراکسیداز بزاق بین بیماران لیکن پلان وافراد سالم دیده نشد. به نظر می‌رسد که پراکسیداز بزاق نقشی در پاتوژنز لیکن پلان دهانی ندارد. کلید واژه‌ها: پراکسیداز، بزاق، لیکن پلان دهانی.
عنوان مقاله [English]
Salivary peroxidase levels in patients with oral ulcerative lichen planus
چکیده [English]
Introduction: Oral Lichen Palnus (OLP) is a well clinically and histologically described chronic mucocutaneous disease with unknown etiology. A large number of both systemic and local predisposing factors have been implicated in the pathogenesis of OLP. Saliva and its constituents are considered to play an important role in the homeostasis of the oral cavity and therefore any alterations in their quantity or quality may give rise to various oral diseases. The aim of this study was to evaluate the salivary peroxidase levels in patients with oral ulcerative lichen planus. Materials and Methods: in this case-control study, a total of twenty patients with OLP (mean age 35.4 years) were included in the case group. The same number of normal healthy individuals (mean age 39.3 years) were put into the control group. Subjects collected their saliva between 8-10 am using the simple method of unstimulated spitting. Saliva samples were collected into calibrated tubes (0.1 ml) during a five minute period. Salivary peroxidase level was checked based on Putter and Becker method. The data were analyzed in SPSS using t-student test (α = 0.05). Results: The mean ± SD salivary peroxidase levels were 3.59 ± 0.71 and 3.69 ± 0.74 in the case and control groups, respectively. The difference between the two groups was not statistically significant (p value = 0.669). Conclusion: Within limitation of the present study, salivary peroxidase level does not seem to have a role in the pathogenesis of OLP. Key words: Peroxidase, Saliva, Oral lichen planus.
)