نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: لیکن پلان بیماری مزمن پوستی- مخاطی نسبتا شایع همراه با احتمال بدخیمی است. لیکن پلان دهانی در سال‌های اخیر افزایش شیوع نشان داده، احتمال تغییراتی در الگوی اپیدمیولوژیک این ضایعه دهانی وجود دارد. پژوهش‌های مختلفی درباره تغییرات اپیدمیولوژیک لیکن پلان دهانی در نقاط مختلف دنیا انجام شده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین تغییرات اپیدمیولوژیک ضایعه لیکن پلان دهانی در بیماران مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان طی سال‌های 87-1367 بوده است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی، کلیه پرونده‌های بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان طی سال‌های 87-1367 مورد بررسی قرار گرفت. جنس و سن بیمار، نوع و محل ضایعه و سال مراجعه ثبت شد. داده‌ها با استفاده از نرم افزار آماری 5/11SPSS   و آزمون آماری ANOVA یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: از 6509 بیمار مراجعه کننده به بخش آسیب شناسی دهان، فک و صورت، 238 نفر (65/3 درصد) مبتلا به ضایعه لیکن پلان یافت شدند که 154 نفر (7/64 درصد) آنها زن بودند. میانگین سنی بیماران 7/12±8/44 بود. شایع‌ترین محل ضایعه، مخاط گونه با فراوانی 1/68 درصد بود. نتیجه‌‌گیری: در طی این دوره بررسی، تعداد مبتلایان به ضایعه لیکن پلان افزایش شیوع داشت و میانگین سنی بیماران مبتلا به لیکن پلان دهانی کاهش داشت. افزایش شیوع این بیماری در سال‌های اخیر ممکن است ناشی از افزایش جمعیت، افزایش مراجعه یا امکان مراجعه به دندان‌پزشکان و متخصصان بیماری‌های دهان و دندان جهت تشخیص بهتر باشد. بنابراین انجام برنامه های منظم جهت پیگیری، تشخیص و درمان گروه‌های پر خطر توصیه می‌شود. کلید واژه‌ها: لیکن پلان دهانی، تغییرات اپیدمیولوژیک، ضایعات سفید دهان.

عنوان مقاله [English]

Evaluation of oral lichen planus frequency in patients referred to the Oral Pathology Department of Isfahan School of Dentistry during the last two decades (1988-2008)

چکیده [English]

Introduction: Lichen planus is a relatively common, chronic mucocutaneous disease with the risk of malignancy. In recent years, there have been increases in the prevalence of oral lichen planus (OLP) and it looks there are some changes in the epidemiologic pattern of this lesion. Despite the existence of different studies about the changes in OLP lesion epidemiology, this study aimed to investigate epidemiologic changes of oral lichen planus in patients referred to the Oral Pathology Department of Isfahan Dental School (1988-2008). Materials and Methods: In this descriptive study, archives of the Oral Pathology Department from 1988-2008 was reviewed. Sex, age, location and type of lesion and the referral year were recorded. Data were analyzed by one-way ANOVA with SPSS11.5 statistical software.  Results: A total of 6509 patients had been referred to the Oral Pathology Department, with 238 (3.65%) of cases diagnosed with OLP; 154 (64.7%) of the cases were females. The mean age of OLP patient was 44.8 ± 12.7 years. Buccal mucosa was most frequently involved (68.1%). Conclusion: An increase in the number of patients and decrease in mean age of the patients with OLP was noted, which might be attributed to population growth and an increase in the number of cases referring to dental practitioners, or more accurate diagnosis in recent years. Therefore, regular follow-up programs are recommended for the diagnosis and treatment of high risk groups.   Key words: Oral lichen planus, Epidemiologic changes, Oral white lesions.