مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
تاثیر نوع عامل باندینگ و دستگاه لایت کیور بر استحکام اتصال برشی کامپوزیت رزین‌ها به عاج
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: استحکام اتصال برشی یکی از خصوصیات مکانیکی بسیار مهم در دوام بالینی ترمیم‌های همرنگ دندان است. این خصوصیت رابطه مستقیمی با انقباض حین پلیمریزاسیون دارد. در حال حاضر چهار نوع منبع نوری جهت پلیمریزاسیون کامپوزیت رزین‌ها و انواع مختلف عوامل اتصال دهنده در اختیار دندان‌پزشکان می‌باشد. پژوهش حاضر کارایی دو دستگاه لایت کیور QTH و LED2 و دو نوع عامل اتصال دهنده Excite و Clearfil SE Bond را در استحکام اتصال برشی کامپوزیت رزین به عاج بررسی کرده است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش آزمایشگاهی، 40 دندان پره مولار انسانی سالم و بدون پوسیدگی پس از ضد عفونی کردن توسط هیپوکلریت سدیم به طور تصادفی به چهار گروه ده تایی تقسیم شدند. روی سطح اکلوزالی عاج هر نمونه، پس از اکسپوز و صاف شدن توسط فرز فیشور توربین، باند کامپوزیت انجام شد. ترمیم‌ها در هر گروه با عامل باندینگ Excite یا Clearfil SE Bond باند شده، سپس با دستگاه لایت کیور QTH یا LED2 سخت می‌شدند. در نهایت، استحکام اتصال برشی نمونه‌ها توسط دستگاه سنجش نیرو سنجیده شد و نتایج توسط آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و سپس روش دانکن (05/0= α) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: در این پژوهش، ترمیم‌های کامپوزیتی باند شده با عامل باندینگ Clearfil SE Bond و دستگاه لایت کیور LED2 بیشترین و ترمیم‌های کامپوزیتی باند شده با عامل باندینگ Excite و دستگاه لایت کیور QTH کمترین مقدار استحکام اتصال برشی را نشان دادند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها نشان داد که بین گروه‌ها اختلاف آماری معنی‌دار وجود دارد (03/0 = p value). نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این پژوهش می‌توان گفت که دو سیستم کیور QTH و LED2 به یک میزان بر استحکام اتصال برشی عوامل باندینگ مختلف تاثیر گذار هستند؛ در حالی که عامل اتصال دهنده عاجی Clearfil SE Bond نسبت به عامل توتال اچ Excite، بدون ملاحظه نوع دستگاه سخت کننده، استحکام اتصال برشی بیشتری ایجاد کرد. کلید واژه‌ها: لایت کیور، عامل باندینگ، استحکام اتصال، کامپوزیت رزین.
عنوان مقاله [English]
Effect of light-curing unit and bonding agent on shear bond strength of composite resin to dentin
چکیده [English]
Introduction: Shear bond strength is one of the most important mechanical characteristics involved in clinical durability of tooth-colored restorations, which is directly related to polymerization shrinkage. This study evaluated the efficacy of two light-curing units (LED2 & QTH) and two types of dentin bonding agents (Excite & Clearfil SE bond) on composite resin shear bond strength to dentin. Materials and Methods: Forty caries-free sound human premolars were randomly divided into 4 groups of 10 after being disinfected with sodium hypochlorite. The occlusal surface of dentin in each specimen was exposed and flattened by a fissure bur; composite resin was bonded with Excite or Clearfil SE bonding agents and polymerized with QTH or LED2. Shear bond strength values of the specimens were tested in a Dartec universal testing machine. Data were analyzed by one-way ANOVA, two-way ANOVA and Dunkan test (α = 0.05). Results: Maximum shear bond strength values were recorded in composite restorations bonded with Clearfil SE bonding agent and polymerized by LED2; minimum values were recorded in composites restorations bonded with Excite and polymerized by QTH. Statistical analysis showed statistically significant differences between the experimental groups (p value = 0.03). Conclusion: Under the limitations of this study, it can be concluded that two curing systems of LED2 & QTH are equally effective on shear bond strength of different bonding agents, whereas Clearfil SE bonding agent produces higher shear bond strength than Excite total-etch regardless of the type of light-curing unit. Key words: Light curing, Bonding agent, Bond strength, Composite resin.
)