نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: واکنش‌های لیکنوئید دهانی به گروهی از بیماری هایی اطلاق می شود که قابل تشخیص از لیکن پلان دهانی از نظر بالینی و بافت شناسی نمی‌باشد. در سال‌های اخیر هر دو، بیماری التهابی وابسته به سلول‌های T (T-Cell Mediated Inflammatory Disease) محسوب شده است. هدف از این مطالعه دست یافتن به معیار­های بیشتر جهت تفکیک این دو بیماری بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی از 80 بیمار شامل 59 زن و 21 مرد نمونه بیوپسی تهیه و جهت تشخیص هیستوپاتولوژی براساس معیارهای WHO به آزمایشگاه ارسال گردید. پس از جداسازی سرم خون بیمار، سرم توسط روش الیزا برای حضور اتوآنتی بادی‌های ANA، Anti-ds DNA، RF،  SMAبررسی شد. در نهایت اطلاعات توسط روش‌های آماری t-test و آزمون کای دو بررسی و با نرم افزار  SPSSمورد ارزیابی قرار گرفت. (05/0=α) یافته‌ها: میانگین سنی در ضایعات لیکن پلان دهانی 63/48 و در واکنش های لیکنوئیدی دهانی 38/49 بود. اختلاف معنی‌داری در میانگین میزان ANA و RF در دو گروه مبتلا وجود نداشت (05/0(pvalue>. در سرم هیچ یک از بیماران مبتلا اثری از Anti-ds DNA وSMA  پیدا نشد و اختلاف معنی داری در میانگین میزان این آنتی بادی‌ها وجود نداشت (05/0 (pvalue>. نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیتهای این مطالعه بین حضور یا عدم حضور اتوآنتی بادی‌های ANA، Anti-DNA، SMA و RF در دو گروه لیکن پلان و واکنش‌های لیکنوئید تفاوت وجود نداشت. کلید واژه‌ها: لیکن پلان دهانی، واکنش‌های لیکنوئیدی، اتوآنتی‌بادی‌ها، بیماری اتوایمیون

عنوان مقاله [English]

Comparative evaluation of serum ANA, anti-DNA, RF and SMA antibodies in oral lichen planus and contact and drug lichenoid reactions

چکیده [English]

Introduction: Oral lichenoid reactions (OLR) are disorders which cannot be distinguished from oral lichen planus (OLP) by their clinical or histopathological features. In recent years both disorders have been considered T-cell mediated inflammatory diseases. The aim of this study was to gather more information to help better distinguish these two lesions. Method and Materials: In this descriptive-analytical study, blood samples were taken from 80 patients (59 females and 29 males) and sent to the laboratory for histopathological diagnosis based on WHO criteria. After separating the blood sera of the samples, the sera were evaluated by ELISA for the presence of ANA, anti-DNA, RF, and SMA auto-antibodies. Data was analyzed with SPSS using the chi-squared test and t-test (α = 0.05). Results: The mean ages were 48.62 and 49.38 for OLP and OLR patients, respectively. There were no significant differences in ANA and RF blood levels (p value > 0.05). Anti-DNA and SMA antibodies were not detected in the blood samples. No significant differences were noted in the blood levels of these antibodies (p value > 0.05). Conclusion: According to the results of the present study, no significant differences were observed between the OLP and OLR patients in relation to the presence or absence of ANA, anti-DNA, RF, and SMA auto-antibodies in the blood samples.    Key words: Auto-antibodies, Autoimmune disease, Oral lichen planus, Oral lichenoid reaction.