مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی فراوانی میزان جرم باقی مانده بعد از انجام جرم‌گیری و تسطیح ریشه در بیماران دارای پریودنتیت متوسط تا پیشرفته
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: درمان‌های غیرجراحی شامل جرم‌گیری و تسطیح ریشه همواره به عنوان یکی از مؤثرترین روش‌های درمانی پریودنتال مطرح بوده‌اند. هدف از اینسترومنت زیر لثه‌ای حذف کامل جرم و رسوبات کلسیفیه و ایجاد سطحی صاف بر روی ریشه است. هدف از این مطالعه تعیین کارایی روش‌های معمول جرم‌گیری در حذف کامل رسوبات زیر لثه‌ای است. مواد و روش‌ها: در 23 بیمار با پریودنتیت متوسط تا پیشرفته، 276 سطح مختلف با عمق پاکت بیشتر از mm4 انتخاب شد. ابتدا جرم گیری و تسطیح ریشه به طور کامل برای این بیماران انجام شد و صحّت آن توسط یک پریودنتیست با تجربه به تأیید رسید. در فاز جراحی نواحی مورد نظر اکسپوز شده و از نظر حضور و میزان جرم باقی مانده مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: از 276 سطح مختلف 9/60 % نواحی جرم باقی مانده داشتند. میانگین حضور جرم در سطوح اینترپروگزیمال (1/63%) بیش از سطوح رادیکولار (50%) بود (029/. pvalue=). همچنین میانگین شاخص جرم در زنان بیشتر از مردان (039/. p.value= ) و در سمت راست بیشتر از سمت چپ (001/. p.value= ) بود. بین میانگین عمق پاکت و شاخص جرم ارتباط مستقیمی وجود داشت و با افزایش عمق پروبینگ، شاخص جرم باقی مانده هم بیشتر می‌شد. نتیجه‌‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که جرم‌گیری به روش بسته در پاکت‌های عمیق، روش کاملاً مطمئنی برای حذف رسوب‌های زیر لثه‌ای نیست. این روش در بیش از نیمی از سطوح ناقص بوده و نیاز به روش‌های باز SRP در بیماران پریودنتال با عمق پاکت عمیق را مورد تأکید قرار می‌دهد. کلید واژه‌ها: جرم دندانی، جرم گیری و تسطیح ریشه (SRP)، پریودنتیت متوسط تا پیشرفته.
عنوان مقاله [English]
Evaluation of residual calculi after scaling and root planing in patients with moderate-to-severe periodontitis
چکیده [English]
Introduction: Non-surgical treatment modalities, including scaling and root planing, have always been considered effective periodontal treatments. The purpose of subgingival instrumentation is complete elimination of calculi and other calcified deposits and creation of a smooth surface on the root. This study evaluated the effectiveness of conventional scaling methods on removal of subgingival deposits.Materials and methods: In this clinical trial on 23 patients with moderate-to-severe periodontitis, 276 different sites with probing depths of >4 mm were selected. Initially, perfect SRP was performed for patients and its accuracy was approved by one experienced periodontist. In the surgical phase those sites were exposed and evaluated for presence and quantity of residual calculi and their relationship with pocket depth. Data was analyzed with Mann-Whitney, Kruskal-Wallis and correlation coefficient tests using SPSS software (α = 0.05).Results: Of 276 different sites, 60.9% had residual calculi. The mean residual calculi in interproximal areas (63.1%) was more than that on radicular surfaces (50%) (p value = 0.029). The mean of calculus index was higher in females than males (p value = 0.039) and more on right sides than left sides (p value = 0.001). There was a direct correlation between probing depth and calculus index: an increase in probing depth resulted in more residual calculi.Conclusion: Closed SRP method in deep pockets is not a reliable method for elimination of subgingival deposits, with 50% of calculi remaining, necessitating open scaling procedures in periodontal pockets with deep pockets. Key words: Dental calculus, moderate-to-severe periodontitis, Scaling and root planning.
)