مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی تأثیر اسید اچینگ، نوع ادهزیو و عمر کامپوزیت رزین بر استحکام باند اتچمنت های ارتودنسی به کامپوزیت رزین
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: در موارد بسیاری اتصال اتچمنت های ارتودنسی به سطح دندان‌های ترمیم شده بارزین کامپوزیت ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی مقایسه‌ای تأثیر نوع و زمان آماده سازی سطح و نیز نوع ادهزیو بر استحکام باند برشی براکتهای ارتودنسی به سطوح مختلف کامپوزیت بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه آزمایشگاهی تعداد 204 عدد دیسک سیلندری شکل از دو نوع کامپوزیت رزین Z100 و Point4 ساخته شد و در بلوک های آکریلی مانت گردید. نیمی از دیسک‌های هر گروه به منظور گذراندن پروسه aging به مدت 3 ماه در آب مقطر Cº37 نگهداری شدند. هر یک از این چهار گروه به 4 گروه 13 تایی برحسب نوع آماده سازی سطح (کاربرد اسید اچینگ یا کاربرد فرز و اسید اچینگ) و نوع ادهزیو (سخت شونده به طریقه شیمیایی و نوری) تقسیم گردیدند. بعد از باند براکتها، استحکام باند توسط ماشین DARTEC اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آنالیز واریانس چهار طرفه ANOVA استفاده شد. (05/0=α) یافته‌ها: تفاوت آماری معنی دار بین میانگین استحکام باند به دو نوع کامپوزیت Z100 و Point4 وجود نداشت. (529/0=pvalue ). سایر متغیرهای مورد مطالعه (زمان، نوع آماده سازی سطح و نوع ادهزیو) اثر معنی دار آماری بر استحکام باند براکت های ارتودنسی به سطوح رزین کامپوزیت داشتند (05/0pvalue <). نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیتهای مطالعه نوع آماده سازی سطح، نوع ادهزیو و مدت زمانی که از سخت شدن نهایی کامپوزیت گذشته است بر استحکام باند اثرگذار بودند. بعلاوه استفاده از ادهزیو سخت شونده نوری به دنبال ایجاد خشونت سطحی توسط فرز همراه با استفاده از اسید اچ، به شکل چشم گیری استحکام باند را افزایش داد. کلید واژه‌ها: عامل باندینگ، کامپوزیت، استحکام برشی، براکت ارتودنسی، آماده سازی سطح،نگهداری در آب.
عنوان مقاله [English]
Effect of acid etching, adhesive type and composite resin aging on the bond strength of orthodontic brackets to resin composite
چکیده [English]
Introduction: In many cases, it is necessary to bond orthodontic attachments to composite resin restorations. The aim of this study was to evaluate the effect of different surface treatments and duration, aging and the adhesive type on shear bond strength of orthodontic brackets to composite resin surfaces. Materials and Methods: In this experimental study, 204 discs of two composite resins (Z100 and Point 4) were prepared and mounted in acrylic blocks. Half of the specimens in each group (52) were stored in distilled water at 37ºC for 3 months before bonding to evaluate the effect of aging. Each of the 4 groups were subdivided into 4 subgroups of 13 specimens each according to the surface treatment (application of diamond bur followed by phosphoric acid etching and phosphoric acid etching alone) and adhesive system used (self-curing and light-cured). Shear bond strengths were measured with Dartec testing machine after bracket bonding. Statistical analysis was carried out by four-way ANOVA (α=0.05). Results: There were no statistically significant differences in mean shear bond strengths between the two restorative composite resins (p value = 0.529). Other variables under study (duration, surface treatment type and adhesive type) had statistically significant effects on the shear bond strength of orthodontic brackets to composite resin surfaces (p value < 0.05). Conclusion: Surface treatment, adhesive type and time elapsed after composite setting had significant effects on bond strength of orthodontic brackets to composite resin surfaces. Application of light-cured adhesives after surface roughening by bur and acid-etching can increase bond strength dramatically. Key words: Bonding agent, Composite resin, Orthodontic bracket, Shear strength, Surface preparation, Water storage.
)