مجله دانشکده دندانپزشکی اصفهان
بررسی تاثیر دو روش بیهوشی داخل وریدی و استنشاقی بر میزان بیقراری پس از عمل در کودکان مراجعه کننده برای انجام خدمات دندانپزشکی
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: بیقراری بعد از عمل جراحی پدیده شایعی در کودکان است. از جمله فاکتورهای مستعدکننده احتمالی بیقراری، نوع بیهوشی است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر دو روش بیهوشی استنشاقی و داخل وریدی در کودکان کاندید بیهوشی عمومی بر بیقراری آنها در اتاق ریکاوری بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی آیندهنگر یک سوکور تعداد 56 کودک زیر 6 سال به صورت تصادفی به دو گروه 28 نفری تقسیم شدند. نگهداری بیهوشی در گروه اول به صورت داخل وریدی (پروپوفول، الفنتانیل) و در گروه دوم به صورت استنشاقی (نیتروس اکسید، ایزوفلوران) بود. بعد از به هوش آمدن کودک در اتاق ریکاوری با استفاده از مقیاس مورد نظر (PAED) بیقراری کودک هر 10 دقیقه یک بار تا زمان 60 دقیقه اندازهگیری شد. اطلاعات حاصله با کمک نرم افزار SPSS و آزمون t-test، chi-squre و ANOVA مورد ارزیابی قرار گرفتند. (05/0 = α) یافته‌ها: میزان بی قراری در دقیقه 10 در گروه بیهوشی وریدی 85/12 و در گروه استنشاقی 51/10 بود، که به طور معنیداری در گروه وریدی بیشتر از استنشاقی بود اما بین دو گروه مورد مطالعه از نظر بروز بیقراری تفاوت معنیداری دیده نشد(241/0 = p value). میزان بیقراری در دو گروه با سن ارتباط معکوس داشته و در کودکان کم سن بیشتر بود. نتیجه‌‌گیری: به نظر می‌رسد تصمیم‌گیری برای انتخاب روش بی هوشی نباید بر مبنای بروز بیقراری باشد. بررسی عوامل دیگری به غیر از روش بیهوشی در بروز بیقراری کودکان توصیه می شود. کلید واژه‌ها: بیقراری، بیهوشی داخل وریدی، بیهوشی استنشاقی.
عنوان مقاله [English]
Evaluation of the effect of two intravenous and inhalational general anesthetic methods on emergence agitation of children subsequent to dental procedures
چکیده [English]
Introduction: Emergence agitation is a common clinical phenomenon in children undergoing general anesthesia. A possible predisposing factor is the type of general anesthetic technique used. The aim of the present study was to evaluate the effect of two intravenous and inhalational general anesthetic methods on emergence agitation of children in the recovery room. Materials and Methods: In this prospective single-blind clinical trial, 56 children aged less than 6 years were randomly divided into two groups of 28. The first group received IV general anesthesia with propofol and alfentanyl and the second group received inhalation anesthesia with isoflorance and nitrous oxide. After awakening in the recovery room the children's emergence agitation was measured every ten minutes for 60 minutes by PAED scale. Data was analyzed with t-test, chi-squared test and ANOVA with SPSS software (α = 0.05). Results: Emergence agitation in the intravenous and inhalational groups at 10-minute interval were 12.85 and 10.51 on PAED scale, respectively, demonstrating a significantly higher rate in the intravenous group. However, in general, there were no significant differences between the two groups (p value = 0.241). There was an inverse relationship between age and agitation, with higher rates in younger children. Conclusion: Based on the results it was concluded that decision-making on the type of anesthesia should not be based on emergence agitation. Other factors involved in emergence agitation should be considered. Key words: Emergence agitation, Inhalation general anesthesia, Intravenous general anesthesia.
)