مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی تأثیر طول کانتی‌لور بر توزیع استرس اطراف ایمپلنت در اوردنچرهای متکی بر دو ایمپلنت
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: کاهش نیروهای اعمالی روی ایمپلنت‌های حمایت‌کننده اوردنچر متکی بر دو ایمپلنت توسط توزیع مطلوب استرس، ضروری است. هدف از این پژوهش، ارزیابی الگوی استرس اطراف ایمپلنت‌های اوردنچر فک پایین، متکی بر 2 ایمپلنت با طول کانتی‌لور مختلف توسط آنالیز اجزاء محدود بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که از نوع تجربی- تحلیلی بود، از یک مدل اوردنچر متکی بر 2 ایمپلنت، با سیستم اتچمنت بار و کلیپ روی قوس بی‌دندانی فک پایین استفاده شد. دو ایمپلنت به طور عمودی با طول کانتی‌لور mm0، mm7 و mm13 توسط بار به هم متصل شدند. نیرویی به میزان 15و 30 پوند به طور یک‌طرفه در ناحیه مولر اول و نیروی 15 پوند در ناحیه پرمولر اعمال شد و استرس در استخوان توسط روش اجزاء محدود ارزیابی گردید. یافته‌ها: در مدل دارای کانتی‌لور mm7 با اعمال نیروی 15 پوند در ناحیه مولر، استرس اطراف ایمپلنت سمت اعمال نیرو Mp78/2 و در مدل کانتی‌لور mm13 میزان استرس MP75/2 نسبت به مدل بدون کانتی‌لور ( MP06/3) مشاهده شد. همچنین با اعمال نیروی 30 پوند میزان استرس در مدل بدون کانتی‌لور در اطراف ایمپلنت سمت اعمال نیرو MP98/6، در مدل با کانتی‌لور mm7 میزان MP42/6 و در مدل با کانتی‌لور mm13 میزان MP28/6 به دست آمد. با افزایش طول کانتی‌لور، الگوی مشابهی در تغییر میزان استرس نواحی مختلف دیده نشد، با این حال افزایش طول کانتی‌لور، استرس اطراف ایمپلنت مجاور کانتی‌لور را افزایش نداد. نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این پژوهش، افزایش طول کانتی‌لور، منجر به افزایش مشخص استرس، به ویژه در اطراف ایمپلنت مجاور کانتی‌لور نشد و ممکن است استفاده از کانتی‌لور در موارد اوردنچر فک پایین متکی بر ایمپلنت‌های اسپلینت شده با گیر و ثبات ناکافی، مفید باشد. با توجه به یافته‌های این پژوهش، طول کانتی‌لور مطلوب در اوردنچرهای مندیبل را نمی‌توان تعیین کرد. کلید واژه‌ها: اوردنچر، ایمپلنت دندانی، طرح پروتز، روش آنالیز استرس، روش اجزاء محدود، بیومکانیک، شبیه‌سازی کامپیوتری.
عنوان مقاله [English]
Effect of cantilever length on stress distribution around implants in overdentures supported by two implants
چکیده [English]
Introduction: Reducing stress on implats in overdentures supported by two implants via optimal stress distribution is nessecery. The aim of this study was to evaluate stress distribution pattern around implants in overdentures supported by two impalnts with varying cantilever lengths using finite element analysis. Materials and Methods: The model used in this experimental-analytical study was an implant-supported overdenture with bar and clip attachment system on an edentulous mandibular arch. Two vertical impalnts with cantilever lengths of 0 mm, 7 mm, and 13 mm were connected by a bar. Vertical loads of 15 and 30 pounds were applied unilaterally to the first molar and 15 pounds to the first premolar; the stress in bone was analyzed by finite element method. Results: In the 7-mm and 13-mm cantilever models loaded by 15 Ib on the molar area, the stress values around the implants were 2.78 and 2.75 MP, respectively, compared to 3.06 MP in the model without cantilever. By loading a 30-Ib force in the molar area, stress values around the implants were 6.9, 6.42 and 6.28 MP in no cantilever, 7-mm and 13-mm cantilever models, respectively. No uniform pattern of stress distribution was seen by increasing the cantilever length; however, increasing cantilever length did not increase stress around the ipsilaleral implant. Conclusion: Within the limitations of this study, increasing cantilever length did not increase stress values, especially around the ipsilateral implants and it may be helpful to use cantilevers in cases of mandibular overdentures supported by splinted implants with insufficient retention and stability. Based on the findings of this study, optimal cantilever length in mandibular overdentures cannot be determined. Key words: Biomechanics, Computerized simulation, Dental implant, Finite element analysis, Overdenture, Stress analysis methods.
)