مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی رابطه شاخص توده بدنی و شاخص پوسیدگی دندانی در کودکان پیش‌دبستانی شهر بابل
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: پوسیدگی‌های درمان نشده پیشرفته، می‌توانند سبب درد و ناراحتی کودک شده و بر روند تغذیه و در نتیجه رشد کودک تأثیر بگذارند. هدف از این پژوهش تعیین وضعیت سلامت دندانی (dft) و شاخص توده بدنی (BMI) و تعیین رابطه بین آن‌ها در کودکان پیش‌دبستانی بابل بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی می‌باشد که بر روی 600 کودک 6-3 ساله که بیماری سیستمیک نداشتند، انجام شد. بعد از اندازه‌گیری وزن با ترازوی کفه‌ای استاندارد و اندازه‌گیری قد با خط‌کش مدرج استاندارد، BMI تعیین و وارد منحنی استاندارد برای تعیین صدک شد. dft نیز طبق تعریف WHO تعیین گردید. افراد مبتلا به بیماری سیستمیک شناخته شده از پژوهش حذف شدند. سپس آنالیزهای آماری χ2 و آنالیز واریانس انجام شد. یافته‌ها: از میان 600 کودک مورد مطالعه، 206 نفر از آن‌ها (3/34 درصد) عاری از پوسیدگی دندان بودند. در محاسبهBMI ، 62 درصد از کودکان، وزن نرمال، 3/15 درصد در محدوده اضافه وزن و در خطر اضافه وزن و 7/22 درصد کم وزن بودند. میانگین BMI بر اساس میزان f و d معنی‌دار نبود اما با افزایش وزن، تعداد پوسیدگی دندان‌ها نیز اضافه شد ( 002/0 = p value) درحالی‌که رابطه معنی‌داری بین وزن و تعداد دندان ترمیم شده وجود نداشت ( 08/0 = p value). نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، کمترین میزان پوسیدگی و پرکردگی، در کودکان کم وزن و بیشترین میزان آن در کودکان در خطر اضافه وزن مشاهده شد. با افزایش میانگین وزن، میزان پوسیدگی به طور معنی‌داری افزایش یافت. کلید واژه‌ها: BMI، شاخص، پوسیدگی دندانی، کودک، پیش‌دبستانی.
عنوان مقاله [English]
Relationship between BMI and Dental caries index in preschool children in Babol
چکیده [English]
Introduction: Advanced untreated dental caries can cause pain and discomfort and influence nutrition and growth in children. The aim of this study was to evaluate dental caries status (dft) and body mass index (BMI) and their relationship in preschool children in Babol. Materials and Methods: This descriptive-analytical, cross-sectional study was carried out on 600 healthy preschool children aged 3‒6 years in kindergartens of Babol. After measuring weight with a standard weighing machine (SECA) and height with a standard graduated ruler, BMI was calculated and entered in the curve of standards to determine percentages. In addition, dft was determined according to WHO criteria. Children with known systemic diseases were excluded from the study. Data was analyzed by qui-squared test and ANOVA. Results: Of 600 children, 206 (34.3%) children were caries-free. Regarding BMI percentages, 62% of children were normal, 15.3% were overweight and at risk of being overweight, and 22.7% were underweight. The relationship between mean of BMI according to d and f was not significant but there was an increase in dental caries with an increase in body weight (p value = 0.002); however, there was no significant relationship between weight and the number of fillings (p value = 0.08). Conclusion: Under the limitations of this study, the least and highest number of decay processes and fillings were found in “underweight” and “at risk of overweight” children, respectively. There was a significant increase in caries rate with an increase in the mean of body weight. Key words: BMI, Index, Dental caries, Children, Preschool.
)