نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: مزایای فراوان تصویربرداری دیجیتال منجر به استفاده بیشتر دندان‌پزشکان از آن گردیده است. کنتراست، دانسیته و برخی عوامل مؤثر در کیفیت تشخیص در سیستم دیجیتال قابل تغییر می‌باشند. هدف از انجام این پژوهش، مقایسه پوسیدگی‌های بین دندانی در دو سیستم رادیوگرافی دیجیتال شیک (Schick) و سوردکس (Sordex) در دو حالت وضوح (Resolution) بالا و استاندارد از طریق بررسی آسیب‌شناسی بود.مواد و روش‌ها: در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی، 24 پره مولر کشیده شده انسانی دارای پوسیدگی پروگزیمال به صورت 4‌تایی مانت شدند. هر گروه دندانی با دو سیستم شیک و سوردکس تصویربرداری گردید. در هر دو روش سنسور، در فاصله mm 10 دندان‌ها و mm 100 تیوب ثابت شد. تمامی رادیوگرافی‌ها به صورت کور توسط یک رادیولوژیست دهان و دندان در دو وضوح بالا و استاندارد کددهی گردید. برای تأیید صحت پوسیدگی و عمق آن به عنوان استاندارد طلایی، دندان‌ها در جهت مزیودیستال برش داده شد و توسط یک آسیب شناس دهان و دندان با استریومیکروسکوپ کددهی گردید. سپس داده‌ها با ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون گاما در سطح اطمینان 95/0.آنالیز شدند.یافته‌ها: ارتباط معنی‌داری بین نتایج حاصل از روش‌های مختلف رادیوگرافی با پاتولوژی وجود داشت (001/0 > p value).بیشترین میزان شباهت با نتایج آسیب‌شناسی در تصاویر سیستم رادیوگرافی شیک با رزولوشن استاندارد مشاهده گردید.نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این پژوهش، صحت سیستم رادیوگرافی شیک با وضوح استاندارد برای تشخیص پوسیدگی‌های پروگزیمال بیشتر است.کلید واژه‌ها: دیجیتال، دندان، رادیوگرافی، پوسیدگی، صحت.

عنوان مقاله [English]

Evaluation of accuracy of two digital radiography systems in two high-resolution and standard modes in the diagnosis of interproximal caries

چکیده [English]

Introduction: Great advantages of digital radiographic techniques have resulted in ever-increasing use of these techniques by dental practitioners. Contrast, density and other factors influecing the diagnostic quality of digital systems can be manipulated. The aim of this study was to compare diagnostic accuracy of two digital radiographic systems of Schick and Sordex in standard and high-resolution modes in the detection of interproximal caries.Materials and Methods: In this in vitro study twenty-four extracted human premolars with interproximal caries were selected and divided into four groups. Each group was radiographed using the two Schick and Sordex systems. The sensors in the two systems were fixed at 10-mm and 100-mm distances from the teeth and the tubes, respectively. All the radiograms were coded by an oral radiologist at standard and high-resolution modes in a blind manner. The teeth were sectioned in a mesiodistal direction in order to confirm caries diagnostic accuracy and determine its depth as a gold standard and coded by an oral pathologist under a stereomicroscope. Data were analyzed using Spearman’s correlation coefficient and gamma test at 95% confidence interval. Results: There was significant relationship between the results of different digital radiographic techniques and pathologic evaluations (p value < 0.001). The highest correlation with pathologic results were observed in radiograms taken in the standard resolution mode of Schick radiographic system.Conclusion: Under the limitations of the present study, it can be concluded that the diagnostic accuracy of Schick radiographic system in the standard mode is highly appropriate for detection of interproximal caries. Key word: Accuracy, Caries, Digital, Radiography, Tooth.