نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: سمیت آلیاژهای دندان‌پزشکی به ترکیب آن آلیاژ و عناصری که آزاد می‌کنند، بستگی دارد. که این موضوع خود ممکن است تحت تأثیر عمل ریکستنیگ آلیاژ قرار گیرد. هدف از این پژوهش، ارزیابی تأثیر ریختگی مجدد در آزاد‌سازی عناصر آلیاژ بیس متال نوع Verabond بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی آلیاژ Verabond مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا الگوهای مومی مکعب مستطیلی در ابعاد ( mm4/1×13×11) تهیه شدند و سپس دیسک‌های آلیاژ ( mm4/1×13×11) با ترکیب صد در صد آلیاژ تازه، 50 درصد ریختگی و 50 درصد ریختگی مجدد، صد در صد ریختگی مجدد تهیه شدند و سپس دیسک‌های آلیاژ همانند شرایط کلینیکی اتمام و پرداخت شد پالیش شده و در اتوکلاو استریل شد. هر نمونه در دمای 37 درجه سانتی‌گراد داخل بزاق مصنوعی به مدت 72 ساعت نگهداری شد. سپس نمونه‌ها از داخل بزاق خارج گردید و برای اندازه‌گیری به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتری اتمیک ابزوربشن جهت بررسی عناصر فلزی آزاد فرستاده شد و نتایج به وسیله آزمون‌های آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تکمیل کننده Tukey مورد بررسی قرار گرفتند (05/0 = α).یافته‌ها: در سه ترکیب تهیه شده از آلیاژ Verabond آزمون نشان دهنده اختلاف معنی‌داری بین گروه ریختگی و ریختگی مجدد بود. آزادسازی عناصر به ترتیب تیتانیوم، نیکل، آلومینیوم و کروم در روش ریختگی مجدد به صورت معنی‌داری بیشتر از روش ریختگی بود. (05/0p value < ) عناصر برلیوم، مولیبدن و کبالت پایین‌تر از حد تشخیص دستگاه اسپکتروفتومتری بودند.نتیجه‌‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه انجام عمل ریختگی مجدد باعث افزایش آزادسازی عناصر آلیاژ می‌شود و بهتر است از انجام عمل ریختگی مجدد اجتناب شود.کلید واژه‌ها: بزاق مصنوعی، اسپکتروفتومتری اتمیک، روش ریختگی دندانی.

عنوان مقاله [English]

Effect of re-casting on release of elements from one base metal alloy

چکیده [English]

Introduction: Toxicity of dental alloys depends on their composition and element release, which may, in turn, be affected by re-casting of the alloy. The aim of this study was to evaluate the effect of re-casting on the release of elements from Verabond base metal alloy.Materials and Methods: In this laboratory study Verabond base metal alloy was evaluated. At first cubic wax patterns measuring 11×13×1.4 mm were prepared. Then alloy disks were cast as follows: 100% new alloy; 50% new with 50% re-cast alloy; and 100% re-cast alloy. Each alloy specimen was finished and polished under simulated clinical conditions and sterilized in an autoclave. Each specimen was conditioned in artificial saliva at 37°C for 72 hours. The specimens were retrieved from artificial saliva and release of elements from the alloys was investigated by Atomic Absorption Spectrophotometry. Data was analyzed by one-way ANOVA and a post hoc Tukey test (α = 0.05).Results: ANOVA revealed significant differences between the cast and re-cast Verabond groups; release of titanium, nickel, aluminum and chloride were respectively higher in recast alloys compared to cast alloys (p value < 0.05). The amounts of Be, Mo, Co were not quantified by spectrophotometry due to their low concentrations.Conclusion: Based on the results of the present study, re-casting of alloys significantly increases the release of elements. Therefore, re-casting of alloys should be avoided. Key words: Artificial saliva, Atomic Emission spectrophotometry, Dental casting alloy.