مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
اثر تقویت کنندگی مینای بدون پشتیبان با چند ماده همرنگ چسبنده
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: ترمیمهای ادهزیو استرس‌های حاصل از عملکرد دندانها را در حدفاصل اتصال مواد به دندان بهتر منتقل نموده و قابلیت تقویت ساختمان‌های دندانی ضعیف باقی‌مانده پس از برداشتن پوسیدگی‌های وسیع را دارا میباشند. در این پژوهش، اثر چند ماده چسبنده در تقویت مینای بدون پشتیبان مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، بر روی 75 عدد دندان پرمولر ماگزیلای سالم که در مدت سه ماه جمع‌آوری و در محلول تیمول 2/0 درصد نگهداری شده بودند یک اسلات MOD تراشیده شد و کاسپ پالاتال در امتداد کفه پالپال حفره برداشته شد. نمونه‌ها به 5 گروه 15تایی تقسیم شدند: در گروه اول (شاهد مثبت) عاج دیواره باکال دست نخورده باقی ماند. در دیگر گروهها همه عاج از دیواره باکال حفره برداشته شد. در گروه دوم (شاهد منفی) هیچ ماده‌ای جایگزین عاج از دست رفته نشد. عاج برداشته شده در دیواره باکال به ترتیب در گروه سوم با کامپوزیت رزین هیبرید، در گروه چهارم با کامپوزیت قابل جریان و در گروه پنجم با گلاس آینومر نوری جایگزین شد. پس از انجام سیکل حرارتی نمونه‌ها توسط دستگاه اینسترون تحت شکست قرار گرفتند. مقادیر نیروی به دست آمده با آزمون واریانس یک طرفه و LSD آنالیز شدند (05/0 = α). یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نیروی لازم جهت شکست برای پنج گروه به ترتیب شامل 11/15 ± 97/122، 23/14 ± 71/44، 58/17 ± 32/78، 53/19 ± 17/81 و 07/22 ± 33/85 نیوتن بود. آزمون واریانس یک طرفه اختلاف معنی‌داری را بین گروه‌های مختلف مطالعه نشان داد (01/0 > p value). اختلاف معنی‌داری از نظر مقاومت به شکست بین گروه‌های اول و دوم با دیگر گروهها دیده شد (01/0 > p value). نیروی لازم جهت شکست بین گروه‌های سوم و چهارم (678/0 > p value)، سوم و پنجم (344/0 = p value) و چهارم و پنجم (589/0 = p value) اختلاف معنی‌داری نداشت. نتیجه‌‌گیری: هر سه ماده ترمیمی چسبنده مورد استفاده در این تحقیق توانستند کاسپهای ضعیف را به طور نسبی تقویت نمایند. کلید واژه‌ها: مینای دندانی، تقویت، مواد چسبنده، رزین کامپوزیت
عنوان مقاله [English]
Effect of several tooth-colored restorative materials on reinforcement of unsupported enamel
چکیده [English]
Introduction: Adhesive restorations properly transmit and distribute functional stresses at the bonding interface to tooth structures and have the potential to reinforce remaining weakened tooth structures after removal of extensive carious lesions. This study evaluated the effect of a number of adhesive restorative materials on reinforcing unsupported enamel. Materials and Methods: Seventy-five extracted sound maxillary premolars collected over 3 months and stored in 0.2% thymol solution received MOD cavities; the lingual cusps were reduced up to the pulp level. The specimens were divided into five groups (n=15). In group 1 (the positive control), dentinal tissue of the buccal wall was preserved. In other groups the buccal dentin was completely removed. In group 2 (the negative control), no restorative material was used to replace the lost dentin. The removed buccal dentin was replaced with composite resin, flowable composite resin and glass-ionomer in groups 3, 4 and 5, respectively. After thermocycling, the specimens were tested in an Instron universal testing machine. Data were analyzed with ANOVA and LSD test (a < 0.05). Results: The mean and standard deviations of fracture loads of the five groups were 122.97 ± 15.11, 44.71 ± 14.23, 78.32±17.58, 81.17 ± 19.53, and 85.33 ± 22.07 Newtons, respectively. One-way ANOVA revealed significant differences between the groups (p value = 0.00). There were significant differences in fracture loads between groups 1 and 2 and others (p value = 0.00). The difference in fracture loads between group 3 and 4 (p value = 0.678), groups 3 and 5 (p value = 0.344), and groups 4 and 5 (p value = 0.589) were not significant. Conclusion: It can be concluded that the three types of adhesive restorative materials in this study can reinforce unsupported enamel to a certain degree. Key words: Composite resin, Dental adhesives, Reinforcement, Tooth enamel.
)