مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی الگوی تجویز داروهای آنتی‌بیوتیک در درمان ریشه دندان‌ها توسط دندان‌پزشکان عمومی شهر اصفهان
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: موارد تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها در دندان‌پزشکی و به خصوص درمان ریشه محدود می‌باشد؛ اما آنتی‌بیوتیک‌ها به طور گسترده‌ای در دندان‌پزشکی تجویز می‌شوند. اطلاعات اندکی در مورد عادات تجویز آنتی‌بیوتیک در میان دندان‌پزشکان موجود است. هدف از این پژوهش، بررسی و تعیین الگوی تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها توسط دندان‌پزشکان عمومی شهر اصفهان بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی- تحلیلی، تعداد 280 دندان‌پزشک عمومی شهر اصفهان در سال 1390 شرکت نمودند. ابتدا پرسش‌نامه شامل 15 سؤال در مورد نحوه تجویز آنتی‌بیوتیک تهیه گردید. پیش از شروع مطالعه، روایی و پایایی پرسش‌نامه مشخص گردید. اطلاعات به دست آمده از پرسش‌نامه، در نرم‌افزار SPSS به وسیله آزمون‌های آماری توصیفی بررسی گردید. یافته‌ها: آموکسی‌سیلین mg 500 به صورت 3 بار در روز (6/63 درصد) و پنی‌سیلین VK، mg 500 به صورت 4 بار در روز (4/11 درصد) به ترتیب اولین و دومین آنتی‌بیوتیک انتخابی برای بیماران بدون حساسیت به پنی‌سیلین بودند. برای بیماران دارای حساسیت به پنی‌سیلین‌ها نیز، کلیندامایسین mg 300 به صورت 4 بار در روز (3/39 درصد) و اریترومایسین mg 400 به صورت 4 بار در روز (2/28 درصد) اولین و دومین آنتی‌بیوتیک تجویز شده بودند. دوز دو برابر اولیه در 5/32 درصد از موارد رعایت می‌شد. کمترین مورد تجویز آنتی‌بیوتیک پولپیت دردناک بدون پریودنتیت اپیکالی (7/5 درصد) و بیشترین مورد تجویز آنتی‌بیوتیک نکروز پالپ همراه آبسه حاد اپیکالی (85 درصد) بود. نتیجه‌‌گیری: صحیح‌ترین عملکرد دندان‌پزشکان در مورد مدت زمان تجویز آنتی‌بیوتیک و نادرست‌ترین عملکرد دندان‌پزشکان در ارتباط با موارد تجویز آنتی‌بیوتیک بود. افزایش سطح آگاهی و دانش دندان‌پزشکان در تجویز صحیح و اصولی داروهای آنتی‌بیوتیک در برنامه‌های آموزشی و دوره‌های بازآموزی ضروری به نظر می‌رسد. کلید واژه‌ها: آنتی‌بیوتیک‌ها، اندودنتیکس، درمان ریشه
عنوان مقاله [English]
Antibiotic prescription pattern for endodontic treatment by general dental practitioners in Isfahan, Iran
چکیده [English]
Introduction: Antibiotics are widely prescribed in dentistry. However, the indications of antibiotic therapy are limited, especially in endodontics. There is little information available concerning the pattern of antibiotic prescription among dentists. The aim of this study was to evaluate and determine pattern of antibiotic prescription among general dental practitioners in Isfahan, Iran. Materials and Methods: In this cross-sectional, descriptive study, 280 general dental practitioners of Isfahan were included. A questionnaire containing 15 questions was prepared. Before the study was initiated the reliability and reproducibility of the questionnaire were determined. Data was analyzed by descriptive statistical tests using SPSS software. Results: For non-allergic patients, amoxicillin 500 mg, 3 times daily (63.3%) and penicillin VK 500 mg, 4 times daily (11.4%), were the most commonly prescribed antibiotics, respectively. For patients allergic to penicillins, clindamycin 300 mg, 4 times daily (39.3%) and erythromycin 400 mg, 4 times daily (28.2%), were the first and second antibiotic choices. An initial double dose was prescribed by 39.3% of the subjects. Painful irreversible pulpitis without apical periodontitis (5.7%) and necrotic pulp with acute apical abscess (85%) were the least and the most common cases in which antibiotics were prescribed, respectively. Conclusion: Most of the participants prescribed antibiotics for a proper duration. However, most dentists were not aware of how to prescribe antibiotics. It seems that it is necessary to improve the knowledge of dental practitioners concerning the patterns of antibiotic prescription through continuous education programs. Key words: Antibiotics, Endodontics, Root canal therapy
)