مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
گزارش یک مورد ژانت سل گرانولومای محیطی در پسر ده ساله
نوع مقاله : Case Report
چکیده
-مقدمه: ژانت سل گرانولومای محیطی یا اپولیس سلول‌های ژانت از ضایعات واکنشی به نسبت شایع بافت همبند مخاط دهان است که در واکنش به تحریکات موضعی و تروما ایجاد می‌شود. این ضایعه بیشتر در زنان و در دهه‌های چهار تا شش گزارش شده است. درمان گرانولومای محیطی با سلول ژانت شامل جراحی و گاهی با خارج کردن یک یا چند دندان درگیر با ضایعه و کورتاژ حفره دندان است، چرا که عود این ضایعه تا حدودی شایع است. این ضایعه شبه تومورال ممکن است در کودکان به دنبال تحلیل ریشه دندان شیری بروز کرده و می‌تواند در این گروه سنی رفتار مهاجم‌تری از خود نشان بدهد. شرح مورد: در این مقاله ضایعه تا حدودی شایع اما در گروه سنی و جنسی غیر شایع برای بروز گزارش می‌شود. در یک پسر ده ساله سالم، برجستگی بدون علامت بافت نرم مخاط دهان بدون شواهدی از درگیری استخوان به روش جراحی به طور کامل برداشته شده و در بررسی میکروسکوپی تشخیص ژانت سل گرانولومای محیطی قطعی شد. در طی شش ماه پی‌گیری محل جراحی بدون عارضه ترمیم یافت. نتیجه‌گیری: با وجود آن‌که ژانت سل گرانولومای محیطی در جنس مؤنث و سنین میان‌سالی و بیشتر، شیوع دارد، ممکن است در کودکان نیز همراه با جابه‌جایی دندان درگیر، ایجاد اشکال در رویش دندان دایمی، تخریب استخوان و لقی دندان‌ها مشاهده شود. بنابراین هدف از این گزارش، توجه بر احتمال بروز این قبیل ضایعات در سنین پایین، جهت تشخیص و درمان زود هنگام می‌باشد. کلید واژه‌ها: ژانت سل گرانولوما، مخاط دهان، کودک
عنوان مقاله [English]
Peripheral giant cell granuloma in a 10-year-old boy: A case report
چکیده [English]
Introduction: Peripheral giant cell granuloma or giant cell epulis is a relatively common reactive lesion of the oral mucosa in response to local irritation and trauma. It is mostly seen in women during the 4th to 6th decades of life. Since recurrence is relatively common surgery with extraction of the involved tooth or teeth and curettage of the alveolar bony socket is the preferable treatment. In children this lesion can occur after deciduous tooth root resorption and might have a more aggressive clinical course in this age group. Case report: Reported here is occurrence of a relatively common lesion in an uncommon age and sex group. A soft tissue lump in an asymptomatic, otherwise healthy, 10-year-old boy with no evidence of bone destruction was surgically excised and submitted for microscopic evaluation. Microscopically a diagnosis of peripheral giant cell granuloma was established. At 6-month follow-up the site of surgery had healed completely with no post-surgical complications. Discussion and Conclusion: Although peripheral giant cell granuloma is more common during the 4th to 6th decades of life, this lesion might occur in children, with alveolar bone resorption, abnormal patterns of eruption of permanent teeth and loose and displaced teeth. Therefore, the aim of this report was to draw attention to the possibility of the occurrence of these lesions at a young age to pave the way for early diagnosis and treatment. Key words: Child, Giant cell granuloma, Oral mucosa
)