نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: با وجود پیشرفت‌های صورت گرفته در شاخه‌های مختلف دندان‌پزشکی، همچنان پوسیدگی دندان شایع‌ترین عفونت جوامع انسانی محسوب می‌گردد که در قالب معضلی حل نشده در فعالیت‌های بهداشتی- درمانی بیشتر کشورهای جهان مطرح است. شاخص (Decay, Missing, Filling, Teeth) DMFT به عنوان یکی از معتبرترین معیارهای بررسی سلامت و وضعیت بهداشت دهان و دندان مطرح است که تحصیلات و عوامل اقتصادی- اجتماعی می‌تواند در آن دخیل باشد. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی شاخص DMFT در دانشجویان دندان‌پزشکی، پزشکی، مهندسی و طلاب حوزه علمیه شهر همدان بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به صورت مقطعی و از نوع توصیفی- تحلیلی بود، 200 دانشجو از چهار رشته مختلف تحصیلی (هر رشته 50 نفر) به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. معاینات بالینی توسط فرد معاینه‌گر که دانشجوی سال آخر دندان‌پزشکی بود زیر نور یونیت و با کمک آینه و سوند صورت گرفت. داده‌های به دست آمده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 15 تجزیه و تحلیل شد و از آزمون‌های ANOVA و Tukey برای بررسی‌های آماری استفاده گردید (05/0 = α). یافته‌ها: در کل میانگین شاخص DMFT برابر 48/3 ± 89/7 بود. میانگین شاخص DMFT در چهار گروه تقریباً نزدیک بوده است و به طور کلی بیشترین میانگین مربوط به گروه دندان‌پزشکی بود (02/4 ± 8/8) و در گروه‌های دیگر به ترتیب در طلاب برابر (23/3 ± 48/8)، در مهندسی (34/3 ± 49/7) و در پزشکی (4 ± 72/6) به دست آمد. تک تک شاخص‌ها در همه گروه‌ها اختلاف معنی‌داری داشتند (05/0 > p value). نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های این مطالعه، با آن‌که میانگین شاخص DMFT در دانشجویان دندان‌پزشکی بیشتر بود، میزان پوسیدگی در گروه دندان‌پزشکی و پزشکی کمتر بود. در مجموع نیاز به تدوین برنامه‌هایی جهت ارتقای سطح نگرش در مورد سلامت دهان جامعه دانشجویی احساس می‌شود. کلید واژه‌ها: دانشجو، پزشکی، پوسیدگی، دندانی

عنوان مقاله [English]

Comparison of tooth caries status between medical and non-medical students in Hamadan, Iran

چکیده [English]

Introduction: Despite advances in different fields of the dental science, dental caries is still one of the most common infectious diseases worldwide, which is an insurmountable problem in the health care system of many countries. DMFT index is one of the best methods to assess oral hygiene status and is influenced by educational and socio-economic factors. The aim of this study was to evaluate DMFT index among dental, medical, engineering and Islamic science students in Hamadan, Iran.  Materials and Methods: In this cross-sectional/descriptive study, 200 students were selected from four different fields (n = 50 in each field) using simple random sampling technique. Clinical examinations were carried out by a senior dental student under dental unit headlight using dental mirrors and explorers. Data were analyzed with ANOVA and a post hoc Tukey test by using SPSS 15 (α = 0.05). Results: The mean DMFT was 7.89 ± 3.48. DMFT index differences were minimal between the four groups and the dental students had the highest index (8.8 ± 4.30), followed by Islamic science students (8.48±3.32), engineering students (7.94 ± 3.43) and medical students (6.72 ± 4). When each index was compared within each group, there were statistically significant differences for each individual index. Conclusion: Under the limitations of this study, although DMFT score was higher in dental students, caries was lower among dental and medical students. New educational programs seem to be necessary for oral health improvement in the student community.   Key words: Decay, Dental, Medical, Students