مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
مقایسه‌ی ریزنشت ترمیم مجدد فیشورسیلانت به چند روش مختلف
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
چکیدهمقدمه: فیشورسیلانت‌ها برای پوشاندن شیارها و جدا سازی آن‌ها از محیط پوسیدگی‌زای اطراف به‌کار می‌روند. چنانچه این مواد از بین بروند باید ترمیم شوند تا حفاظت از پوسیدگی دندان‌ها تأمین شود. هدف از این مطالعه بررسی ریزنشت فیشورسیلانت مجدد به‌دنبال پروفیلاکسی، اناملوپلاستی، ایرابریژن، کاربرد سیستم چسباننده و بول شیار بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی آزمایشگاهی، 50 دندان مولر سوم سالم پس از پاکسازی با برس پروفیلاکسی و اسید اچینگ، فیشورسیلانت (فیشوریت اف ایکس) شدند، به‌گونه‌ای که یک پروب پریودنتال در یک نیمه از سطح اکلوزال به‌منظور ایجاد نقطه شکست سیلانت قبل از سخت شدن قرار داده شده و پس از نوردهی برداشته شد. سیلانت نیمه‌ی سطح حذف گردید و دندان‌ها به‌طور تصادفی در یکی از 5 گروه زیر قرار گرفتند: 1) پروفیلاکسی و اچینگ (کنترل)، 2) اناملوپلاستی با فرز روند کارباید و اچینگ، 3) ایرابریژن و اچینگ، 4) اچینگ و کاربرد عامل چسباننده و 5) بول لبه‌های قسمت باکال شیار اکلوزال و اچینگ. بعد از انجام چرخه‌ی حرارتی و سیل نمودن دندان‌ها، نمونه‌ها برای 48 ساعت در محلول متیلن بلو یک درصد قرار گرفت، سپس در جهت طولی و در بعد مزیودیستال یک برش داده شد و مقاطع برای بررسی میزان ریزنشت زیر استریومیکروسکوپ قرار گرفتند. داده‌ها توسط آزمون Kruskal-Wallis واکاوی شدند.یافته‌ها: بیش‌ترین و کم‌ترین میزان ریزنشت به‌ترتیب مربوط به گروه‌های اناملوپلاستی و بول شیار باکال بود ولی آزمون Kruskal-Wallisتفاوت معنی‌داری بین گروه‌ها نشان نداد (19/0p value=).نتیجه‌گیری: در این مطالعه، هیچ‌یک از روش‌ها برتری خاصی از گروه کنترل برای ترمیم مجدد فیشورسیلانت نشان ندادند. تداوم هریک از این روش‌ها برای ترمیم مجدد فیشورسیلانت بستگی به مطالعات آتی به‌ویژه مطالعات بالینی دارد.کلید واژه‌ها:نشت دندان، فیشورسیلانت‌ها، ایرابریژن دندانی
عنوان مقاله [English]
Comparison of microleakage of different methods of repairing fissure sealants
چکیده [English]
AbstractIntroduction: Fissure sealants are applied in order to obliterate the fissures and isolated them from surrounding decay-causing environment. If these materials are lost, they should be repaired to provide protection from tooth caries. The aim of this study was to evaluate microleakage of repaired fissure sealants after using preparation methods such as prophylaxis, enameloplasty, air abrasion, application of bonding agents and beveling of fissures. Materials and methods: In this in vitro experimental study, fifty caries-free third molars were used. After cleaning by prophylaxis and acid etching, the fissure sealant (Fissurit FX) was placed on the teeth while a periodontal probe was placed on one half of the occlusal surface to create a break point sealant before curing, which was removed after light-curing. The sealant of one half of the surface was removed and the teeth were randomly placed in one of the five groups: 1) prophylaxis and etching (control); 2) enameloplasty with a round carbide bur and etching; 3) air abrasion and etching; 4) etching and application of the bonding agent; 5) beveling the margins of the buccal aspect of the occlusal fissure and etching. After thermocycling and sealing the teeth, they were immersed in 1% methylene blue for 48 hours. Then the teeth were sectioned longitudinally in a mesiodistal direction. The sections was examined under a stereomicroscope for microleakage. Data were analyzed with Kruskal-Wallis test.Results: The highest and lowest rates of microleakage were seen in group 2 (enameloplasty) and group 5 (bevel of the buccal fissure), respectively. Statistical analysis with Kruskal-Wallis test showed no significant differences between the groups (p value = 0.19).Conclusion: This study did not demonstrate any one single method of repair to be superior to the control method for reapplication of the sealant. It seems that persistence of each of these methods depends on the results of future studies, especially clinical studies. Key words: Dental air abrasion, Dental leakage, Fissure sealants.
)