نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: ارتباط مهمترین کارکرد گفتار است و هرگونه اختلال در گفتار بدون تردید در تعامل انسان با افراد دیگر تأثیر میگذارد. اختلالات گفتاری اثر قابل توجهی بر بلوغ اجتماعی انسان دارند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی نسبی اختلالات گفتاری در ناهنجاریهای ساژیتالی دندانی– فکی بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، ابتدا از بین بیمارانی که به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی خوراسگان مراجعه کردند، 95 نفر که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند (بیمارانی که طی ارزیابی اولیه در یکی از 3 دسته مالاکلوژن انگل قرار داشتند، سابقهای از درمان ارتودنسی نداشتند و دارای مشکلاتی از قبیل عقب ماندگی ذهنی و یا شکاف کام نبودند) بهصورت تصادفی انتخاب شده و مورد معاینه فکی دندانی قرار گرفتند. سپس به کمک آسیب شناس گفتار، اختلالات گفتاری با استفاده از آزمایش فونتیک و گفتار محاورهای فرد، مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با استفاده از تست chi-square و نرمافزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = α).یافتهها: آزمون آماری chi-square نشان داد میان وجود اختلالات گفتاری و مالاکلوژن انگل ارتباط معنیداری وجود ندارد (07/0 = p value). گروه دچار اختلال گفتاری و گروه فاقد آن به لحاظ جنس (092/0 = p value) و سن (543/0 = p value) همگن بودند، همچنین میان انواع همخوانها بیشترین اختلال مربوط به همخوان سایشی بود و میان انواع همخوانها توزیع اختلال گفتاری یکسان نبود (001/0 > p value).نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین اختلالات گفتاری و مالاکلوژن انگل رابطهای وجود ندارد. در افراد دچار اختلالات گفتاری، بیشترین اختلال مربوط به همخوان سایشی میباشد.کلید واژهها: اختلالات گفتاری، مالاکلوژن کلاس I انگل، مالاکلوژن کلاس ІІ انگل، مالاکلوژن کلاس ІІІ انگل مقدمه: ارتباط مهمترین کارکرد گفتار است و هرگونه اختلال در گفتار بدون تردید در تعامل انسان با افراد دیگر تأثیر میگذارد. اختلالات گفتاری اثر قابل توجهی بر بلوغ اجتماعی انسان دارند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی نسبی اختلالات گفتاری در ناهنجاریهای ساژیتالی دندانی– فکی بود.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، ابتدا از بین بیمارانی که به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی خوراسگان مراجعه کردند، 95 نفر که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند (بیمارانی که طی ارزیابی اولیه در یکی از 3 دسته مالاکلوژن انگل قرار داشتند، سابقهای از درمان ارتودنسی نداشتند و دارای مشکلاتی از قبیل عقب ماندگی ذهنی و یا شکاف کام نبودند) بهصورت تصادفی انتخاب شده و مورد معاینه فکی دندانی قرار گرفتند. سپس به کمک آسیب شناس گفتار، اختلالات گفتاری با استفاده از آزمایش فونتیک و گفتار محاورهای فرد، مورد ارزیابی قرار گرفت. دادهها با استفاده از تست chi-square و نرمافزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = α).یافتهها: آزمون آماری chi-square نشان داد میان وجود اختلالات گفتاری و مالاکلوژن انگل ارتباط معنیداری وجود ندارد (07/0 = p value). گروه دچار اختلال گفتاری و گروه فاقد آن به لحاظ جنس (092/0 = p value) و سن (543/0 = p value) همگن بودند، همچنین میان انواع همخوانها بیشترین اختلال مربوط به همخوان سایشی بود و میان انواع همخوانها توزیع اختلال گفتاری یکسان نبود (001/0 > p value).نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که بین اختلالات گفتاری و مالاکلوژن انگل رابطهای وجود ندارد. در افراد دچار اختلالات گفتاری، بیشترین اختلال مربوط به همخوان سایشی میباشد. کلید واژهها: اختلالات گفتاری، مالاکلوژن کلاس I انگل، مال اکلوژن کلاس II انگل، مال اکلوژن کلاس III انگل
عنوان مقاله [English]
Evaluation of the relative incidence of speech disorders in sagittal dento-alveolar disorders
چکیده [English]
Introduction: The most important function of speech is communication and any disorder in speech undoubtedly affects communication with other people. Speech disorders have a significant effect on social development of human beings. This study was undertaken to evaluate the relative incidence of speech disorders in sagittal dento-alveolar disorders. Materials and methods: In this descriptive analytical study 95 patients referring to the Orthodontics Department of Khorasgan Dental School in spring 2008, who met the inclusion criteria (subjects with one of the Angle’s 3 classes of malocclusion based on preliminary evaluations, no history of orthodontic treatment and with no other problems such as mental retardation or cleft palate) were randomly selected and underwent dentofacial examinations. A speech therapist evaluated the subjects’ speech disorders via phonetic test and colloquial speech. Data were analyzed with chi-squared test using SPSS 16 (α=0.05). Results: Chi-squared test did not reveal any significant relationship between speech disorders and Angle’s malocclusion (p value = 0.07). The group with dentofacial disorder and the group without it were matched in relation to sex (p value = 0.092) and age (p value = 0.543). In addition, of all the consonants the most common disorder was related to abrasive consonants and the speech disorders were not evenly distributed among all the consonants (p value < 0.001). Conclusion: The results showed no significant relationship between speech disorders Angle’s malocclusion. The most frequent disorder was related to abrasive consonants. Key words: Speech disorders, Malocclusion class I Angle, Malocclusion class II Angle, Malocclusion class III Angle