مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
بررسی فراوانی آسیب‌های تروماتیک دندانی و چگونگی پی‌گیری درمان آن‌ها در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان در یک دوره پنج ساله
نوع مقاله : Original Articles
چکیده
مقدمه: ضربه به دندان یک مشکل جدی بهداشت عمومی به‌شمار می‌آید. مراقبت و پی‌گیری بعد از حادثه از اصول مهم درمان موفقیت‌آمیز است. هدف از مطالعه‌ی حاضر بررسی آسیب‌های تروماتیک دندانی و چگونگی پی‌گیری درمان آن‌ها در بیماران مراجعه‌کننده به دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی گذشته‌نگر، پرونده‌ی کلیه بیماران مراجعه‌کننده به بخش‌های تخصصی درمان ریشه و اطفال با شکایت اصلی ضربه بررسی شد. نوع درمان، پی‌گیری، دلیل عدم پی‌گیری، کامل بودن پرونده‌ها، اطلاعات دموگرافیک، شماره‌ی دندان، نوع، علت، محل و فاصله‌ی زمانی وقوع ضربه تا مراجعه به دندان‌پزشک از پرونده‌ها استخراج گردید. اطلاعات جمع‌آوری شده با نرم‌افزار SPSS نسخه 18 با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی در سطح معنی‌دار 95/0مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: از تعداد 207 دندان دارای تروما در 127 بیمار بیش‌ترین شیوع در دندان‌های سانترال (6/69 درصد) دایمی ماگزیلا دیده شد. شایع‌ترین نوع ضربه، شکستگی تاج (8/33 درصد) بود. زمین خوردن و سقوط (8/44 درصد) بیش‌ترین شیوع را در میان علل ضربه داشت. میانگین تعداد مراجعات بعد از درمان بیماران 38/2 مرتبه بود. شایع‌ترین زمان‌های مراجعه بیماران به دندان‌پزشک پس از وارد شدن ضربه یک هفته (8/21 درصد) و 24 ساعت (3/20 درصد) بود. تنها 2/21 درصد از پرونده‌های موجود کامل بودند. نتیجه‌‌گیری: بر اساس مطالعه‌ی حاضر به‌ترتیب شایع‌ترین دندان درگیر، نوع آسیب و عامل ضربه، دندان سانترال دایمی ماگزیلا، شکستگی تاج، زمین خوردن و سقوط می‌باشد. کلید واژه‌ها: آسیب‌ها، اپیدمیولوژی، دندان
عنوان مقاله [English]
Traumatic dental injuries and their follow-up in patients attending Isfahan Dental School during a 5-year period (2005-2011)
چکیده [English]
Introduction: Trauma is considered a major problem in public health. Follow-up is of utmost importance in achieving desirable treatment results. The aim of the current study was to evaluate traumatic dental injuries and their follow-up in patients attending Isfahan Dental School. Materials and methods: In this retrospective descriptive study the records of all the patients attending the School’s Endodontic and Pediatric Department clinics with a chief complaint of trauma were assessed. Data including the treatments, follow-ups after the treatment, reasons for a halted follow-up, level of chart completeness, demographic data, tooth numbers, types of trauma, reasons for trauma and the place it occurred, and the time interval between the accident and dental visit were evaluated. Data were analyzed by descriptive statistics using SPSS 18 at a significance level of 95%. Results: Of 207 traumatized teeth in 127 patients, the most frequent tooth involved was the permanent maxillary central incisor (69.6%). The most frequent type of injury seen was crown fracture (33.8%). Falls and collapses (44.8%) were the most frequent underlying reasons for injuries. The mean number of follow-up visits was 2.38 times. The most frequent time interval between the accident and dental visit was one week (21.8%), followed by 24 hours (20.3%). Only 21.2% of the files were complete and comprehensive. Conclusion: According to the present study, the most frequent tooth with trauma, type of injury and underlying reason for the injury were permanent maxillary central incisors, crown fractures, and falls. Key words: Epidemiology, Tooth, Traumas
)