نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: آشنایی با مسایل اپیدمیولوژیک می‌تواند اهمیت پیشگیری، تشخیص و طرح درمان را خاطر نشان سازد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین میزان شیوع انواع صدمات دندانی و بررسی اتیولوژی آسیب‌های تروماتیک در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان‌پزشکی شیراز به‌منظور دست یافتن به الگویی مطمئن جهت پیشگیری از صدمات دندانی بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی– تحلیلی، پرونده 314 بیمار که طی سال‌های 1387 تا 1391 به دانشکده‌ی دندان‌پزشکی شیراز مراجعه کرده و دارای 554 دندان آسیب‌دیده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای مورد بررسی شامل سن، جنس، نوع دندان صدمه دیده، علت صدمه، مکان صدمه، نوع صدمه و فاصله بین وقوع ضربه و زمان مراجعه بودند. نتایج به‌صورت میانگین، فراوانی و درصد بیان شدند، از آزمون‌های آماری Kruskull Wallis و Mann-Whitney در نرم‌افزار آماری SPSS نسخه‌ی 16 جهت مقایسه انواع صدمات دندانی بر اساس اطلاعات دموگرافیک استفاده شد (05/0 = α). یافته‌ها: افراد مذکر 9/65 درصد و مونث 1/34 درصد از بیماران را تشکیل دادند. میانگین سنی بیماران 17 سال محاسبه گردید. تعداد دندان‌های تروماتیزه در هر بیمار بیش از 1 دندان و بیش‌ترین فراوانی مربوط به ثنایای میانی (4/64 درصد) بود. شایع‌ترین اتیولوژی آسیب‌های دندانی، زمین خوردن (7/33 درصد)، تصادفات رانندگی (2/25 درصد) و بیش‌ترین نوع آسیب Complicated crown fracture (2/20 درصد) محاسبه شد. 9/64 درصد بیماران در کم‌تر از یک ماه پس از وقوع ضربه به دانشکده‌ی‌ دندان‌پزشکی شیراز مراجعه نمودند. در مقایسه فراوانی و میانگین سنی نوع صدمات دندانی به تفکیک جنس اختلاف آماری معنی‌دار دیده نشد (05/0 < p value). نتیجه‌‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه‌ی حاضر، شایع‌ترین عامل اتیولوژیک صدمات دندانی زمین خوردن (8/33 درصد) می‌باشد و پس از آن تصادفات رانندگی (2/25 درصد) در درجه دوم قرار دارد و بیش‌ترین آسیب در خیابان (9/44 درصد) رخ داده است. کلید واژه‌ها: اپیدمیولوژی، آسیب‌های دندانی، اتیولوژی

عنوان مقاله [English]

Prevalence of dental trauma and its related factors in patients referring to Shiraz dental school during 2008 to 2012

چکیده [English]

Introduction: Epidemiological considerations indicate the importance of prevention, diagnosis and treatment planning. The aim of this study was to assess the prevalence of different types of traumatic dental injuries (TDI) and their etiology in patients referred to Shiraz Dental School in order to find a reliable preventive pattern for TDI. Materials and methods: This descriptive‒analytical study examined the files of 314 patients, who referred to Shiraz Dental School (2008‒2012), with 554 traumatized teeth. The variables investigated included age, sex, type of the involved tooth, type of TDI, place of occurrence, reason for injury and intervals between injuries and the time of referral to Shiraz Dental School. Kruskal-Wallis and Mann-Whitney tests were used for statistical analysis and comparison of TDIs based on demographic data using SPSS 16 (α=0.05). Results: Of all the patients, men and women accounted for 65.9% and 34.1%, respectively. The mean age was 17.37 years. In average, the number of traumatized teeth in all the files was more than 1 tooth. The most frequent traumatized teeth were permanent maxillary first incisors (64.4%). Falls were the most frequently cited etiological factors in TDI (33.7%), followed by car accidents (25.2%) and complicated crown fracture was the most common TDI (20.2%); 64.9% of patients had referred to Shiraz Dental School less than one month after trauma. No significant differences were observed between males and females in the frequency and mean age of the trauma types (p value > 0.005). Conclusion: Based on the results of the present study, falls (33.8%) and car accidents (25.2%) were the most frequent etiologic factors for TDI, respectively, with the streets as the most frequent place of accidents (44.9%). Key words: Dental traumas, Epidemiology, Etiology