نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: بسیاری از ضایعات بافت نرم دهان نمای بالینی مشابهی دارند، اما در اکثر موارد تشخیص نهایی بر اساس بررسی آسیب شناسی ضایعه انجام می‌گیرد. هدف از این مطالعه بررسی انطباق تشخیص‌های بالینی و آسیب شناسی بیماری‌های بافت نرم دهان در بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی اصفهان طی سال‌های 1390-1367 بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته‌نگر تعداد 3877 پرونده مربوط به ضایعات بافت نرم دهان بررسی شد. میزان همخوانی تشخیص‌های بالینی و آسیب‌شناسی براساس اطلاعات بالینی شامل سن و جنس بیماران، تشخیص‌های افتراقی بالینی اول و دوم، محل، رنگ، قوام، روند بیولوژیک، سطح، نمای ضایعه و رتبه علمی تشخیص دهنده ثبت شد. داده‌های به دست آمده توسط نرم افزار SPSS و آزمون آماریchi-square  بررسی شد ( 05/0 =α). یافته‌ها: میزان انطباق تشخیص آسیب‌شناسی با تشخیص بالینی افتراقی اول 2/61% و تشخیص بالینی افتراقی دوم 6/10% بود. بیشترین میزان انطباق مربوط به ضایعات خود ایمنی (1/84%) بود که در این گروه لیکن پلان (6/90%) و سپس پمفیگوئید پوستی –مخاطی (5/61%) بیشترین تشخیص درست را داشتند. ارتباط تطابق تشخیص با گروه سنی معنی‌دار بود (019/0 = Pvalue) اما با جنسیت بیماران معنی‌دار نبود (904/0 = Pvalue). نتیجه‌گیری: میزان انطباق تشخیص آسیب‌شناسی با تشخیص بالینی افتراقی اول بیشتر از تشخیص بالینی افتراقی دوم بود. کلید واژه‌ها: تشخیص، ضایعات، بافت نرم دهان، پاتولوژی

عنوان مقاله [English]

Correlation between clinical diagnosis and histopathological diagnosis of oral soft tissue lesions in Isfahan Dental School from 1988 to 2011

چکیده [English]

Introduction: As many oral soft tissue lesions have similar clinical features, in most cases the final diagnosis is based on histologic examination of the lesion. The aim of this study was to assess the correlation between clinical and histopathological diagnosis of oral soft tissue lesions in patients referred to Isfahan Dental School from 1988 to 2011. Materials and methods: In this retrospective descriptive-analytical study, 3877 patient files with soft tissue lesions were evaluated. Correlation between clinical and histopathological diagnosis was assessed based on age, gender, clinical data, first and second differential diagnosis, location, color, consistency, biologic course, surface characteristics and the appearance of the lesion and academic rank of the clinician. Data were analyzed with chi-squared test using SPSS 18 (α=0.05). Results: The correlation of histopathological diagnosis and the first clinical diagnosis was 61.2%, with 10.6% for the second clinical diagnosis. The most correct clinical diagnoses were related to autoimmune lesions (84.1%), with lichen planus (90.6%) and mucocutaneous pemphigoid (61.5%) exhibiting the most accurate diagnoses in this group. The correlation between age and diagnosis was significant (p value = 0.019), with no significant correlation with gender (p value = 0.904). Conclusion: The histopathological diagnosis with more consistent with the first clinical diagnosis compared to the second clinical diagnosis.   Key words: Diagnosis, Lesions, Oral Soft tissues, Pathology.