نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: فعالیت های ورزشی یکی از عوامل اتیولو‍‍ژیک اصلی آسیبهای ناشی از ضربه به دندان ها محسوب میشوند. هدف از این مطالعه بررسی میزان آگاهی ورزشکاران و مربیان ورزشی در برخورد با صدمات ناشی از ضربه به دندان ها بود. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی ورزشکاران حرفه ای ورزش های تماسی و مربیان آنها در شهر مشهد و به صورت سرشماری انجام شد. از پرسشنامه ای شامل سوالاتی در مورد پروفایل شخصی و کاری پاسخ دهندگان و سوالاتی درباره چگونگی برخورد با چهار مورد ترومای دندانی استفاده گردید. اطلاعات با استفاده از تست های آماری  Chi-squareو Mann-Whitney  در سطح معنی داری 05/0=α  آنالیزگردید. یافته ها: اغلب ورزشکاران (2/44%) سن بین 30-20 سال و اغلب مربیان (44%) سن بالای40 سال داشتند. سابقه فعالیت ورزشی در اکثر ورزشکاران بین 5-1 سال بود (37%) و در مربیان بیشتر از 10 سال بود (6/36%). میزان آگاهی ورزشکاران در مورد نحوه برخورد با صدمات دندانی در8/3 درصد افراد متوسط، 45 درصد کم، 8/43 درصد خیلی کم بوده است و 5/7 درصد هیچگونه آگاهی در این مورد نداشته اند. در مربیان میزان آگاهی در6/6 درصد افراد زیاد، 1/17 درصد متوسط، 9/53 درصد کم، 1/17 درصد خیلی کم بوده است و 3/5 درصد هیچگونه آگاهی نداشته اند. همچنین ارتباط معنی داری بین میزان آگاهی با جنسیت، گروه سنی و سابقه فعالیت در ورز شکاران و مربیان ورزشی وجود نداشت. (05/0<pvalue) نتیجه گیری: با در نظر گرفتن محدودیت های پژوهش فعلی، نتایج مطالعه حاضرنشان داد که میزان آگاهی ناکافی درمورد آسیبهای ناشی از ضربه به دندانها را در میان ورزشکاران و مربیان نشان داد. لذا برنامه ریزی دوره های آموزشی جهت بالابردن آگاهی این افراد ضروری به نظر میرسد. کلید واژه ها: صدمات، ورزشکاران، آگاهی

عنوان مقاله [English]

Knowledge of sportsmen and coaches about dental trauma in 2011 in Mashhad

چکیده [English]

Introduction: Sports activities are one of the main etiologic factors of traumatic dental injuries. The purpose of this study was to assess the level of knowledge in athletes and their coaches regarding management of dental traumas. Materials and methods: This cross-sectional study was performed on professional athletes of contact sports and their coaches in Mashhad using the census technique. Data were collected using a questionnaire which surveyed the athletes’ personal and occupational data and consisted of questions about the management of four dental traumas. Statistical analysis was carried out with chi-squared and Mann-Whitney tests (α=0.05). Results: The majority of athletes (44.2%) were 20‒30 years of age and the majority of coaches (44%) were over 40 years of age. Sports activity durations in the majority of athletes (37%) and coaches (36.6%) were 1‒5 and more than 10 years, respectively. The level of knowledge in the management of dental traumas in 3.8% of athletes was moderate; with 45% having low and 43.8% having very low knowledge levels and 7.5% had no awareness at all. The level of knowledge in 6.6% of coaches was high, with 17.1% having moderate, 53.9% having low, and 17.1% having very low knowledge levels; 3% had no knowledge at all. There was no significant correlation between level of knowledge and sex, age and sporting activity duration in athletes and coaches (p value > 0.05). Conclusion: Under the limitations of this study, the level of knowledge in athletes and coaches was insufficient in relation to dental traumas. Therefore, it appears it is necessary to prepare educational courses to improve the knowledge and awareness of athletes and coaches on the subject.   Key words: Athletes, Injuries, Knowledge.