نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه: بیماری‌های پریودنتال از مهمترین بیماری‌ها در حیطه سلامت محسوب می شوند. هدف این تحقیق تعیین اثر درمان بیماری های پریودنتال بر کیفیت زندگی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای-نیمه تجربی از ۴۵ فرد مبتلا به بیماری پریودنتیت مزمن خواسته شد تا قبل از شروع درمان و چهارماه پس از درمان پریودنتال مورد نیاز پرسشنامه مربوط به کیفیت زندگی را تکمیل کنند. سپس تصحیح و نمره‌گذاری این پاسخ نامه‌ها انجام شد.از آزمون ویلکاکسون برای مقایسه تک تک سوالات قبل و بعد از درمان پریودنتال استفاده شد و برای مقایسه بین شاخص‌های کیفیت زندگی در قبل و بعد از درمان از آزمون تی زوج و برای مقایسه بین شاخص‌های کیفیت زندگی بین2 جنس و نیز برای مقایسه شاخص‌های کیفیت زندگی بین بیماری پریودنتیت خفیف تا متوسط و پریودنتیت متوسط تاشدید از آزمون تی استفاده گردید (α=0/05). یافته‌ها: میانگین نمره شاخص‌های کیفیت زندگی شامل ورزش، تغذیه، کنترل استرس، کار و فعالیت، وضعیت ظاهری و فیزیکی، خواب و استراحت، روابط اجتماعی و سلامت جسمانی پیش و پس از درمان پریودنتال دارای اختلاف معنی‌داری بوده‌اند (001/0>p-value ). اختلاف میانگین نمره شاخص‌های کیفیت زندگی در جنس زن نسبت به مرد پس از درمان پریودنتال بیشتر بوده ولی این تفاوت تنها در مورد شاخص‌های ورزش (006/0=p-value) و کار و فعالیت(004/0=p value) معنی‌دار بود. مشخص گردید که اختلاف معنی‌داری بین میانگین‌ تمامی شاخص‌های کیفیت زندگی در مبتلایان به بیماری پریودنتیت خفیف تا متوسط نسبت به مبتلایان به بیماری پریودنتیت متوسط تا شدید قبل وبعد از درمان پریودنتال وجود ندارد(05/0p-value >). نتیجه‌گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه می توان نتیجه گرفت درمان بیماری‌های پریودنتال موجب افزایش کیفیت زندگی می‌شود. کلید واژه: بیماری‌های پریودنتال، کیفیت زندگی، بهداشت دهان

عنوان مقاله [English]

Impact of periodontal treatment on quality of life in patients with periodontitis

چکیده [English]

Introduction: Periodontal disease is one of the most important diseases in health topics. The aim of this study was to determine the effect of periodontal treatment on quality of life. Materials and methods: In this quasi-experimental, interventional study, 45 patients with chronic periodontitis were asked to complete the “quality of life” questionnaire before starting the treatment and four months after periodontal therapy. Then the questioners were evaluated and scored. Wilcoxon’s test was used to compare each question before and after treatment. Paired t-test was used to compare quality of life indices before and after treatment. T-test was used to compare the quality of life indices between males and females and between patients with mild to moderate and moderate to severe periodontitis (α=0.05). Results: The mean scores of all the indices of quality of life, including sports, nutrition, stress control, business activity, physical status and appearance, sleep and rest, social relations and physical health, showed significant differences before and after periodontal treatment (p value < 0.001). Differences between the mean scores of indices of quality of life after periodontal treatment in females were higher than males, but they exhibited significant differences only in sports and business activity (p value = 0.006 and p value = 0.004, respectively). There were no statistically significant differences in the mean scores of all the indices evaluated in patients with mild to moderate periodontitis and with moderate to severe periodontitis before and after treatment (p value > 0.05). Conclusion: Under the limitations of the present study, it can be concluded that periodontal treatment improves the quality of life.     Key words: Oral health, Periodontal diseases, Quality of life.