نوع مقاله : مقاله‌های پژوهشی

چکیده

مقدمه: امروزه استفاده‌ی وسیع از درمان‌های ارتودنسی ثابت، به منظور رفع بی‌نظمی‌های دندانی- فکی و ایجاد آزردگی‌های مخاطی دهان به دنبال این درمان‌ها، مشهود است. هدف از این مطالعه، ارزیابی فراوانی ضایعات مخاطی دهان ناشی از درمان‌های ارتودنسی ثابت بود تا تدابیر درمانی لازم جهت کاهش آن حین درمان به‌کار گرفته شود.
مواد و روش‌ها: در مطالعه‌ی توصیفی-تحلیلی حاضر، برای 56 بیمار که جهت درمان ارتودنسی ثابت به دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان اصفهان مراجعه کرده بودند، پرسش‌نامه‌ای مبنی بر عدم وجود بیماری سیستمیک و عدم مصرف هر نوع دارو تکمیل گردید، سپس بیماران تحت معاینه‌ی بالینی جهت ارزیابی مخاط دهان قرار گرفته و هرگونه ضایعه و میزان درد ناشی از آن در سه دوره‌ی زمانی قبل از درمان، دو و چهار هفته پس از درمان، در پرونده‌ی بیمار ثبت شد. نتایج، توسط روش‌ آماری Cochran و میزان درد، به روش تحلیل واریانس با مشاهدات تکراری تعیین شد و مورد مقایسه قرار گرفت (0/05 = α).
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش به ترتیب دو و چهار هفته بعد از درمان، این‌گونه گزارش شد، میزان ضایعات آفتی عودکننده (p value = 0/002 ، p value = 1)، زخم آلرژیک (p value = 0/06 ،  p value = 0/95)، لیکنویید (p value = 1, p value = 0/92)، اگزوفیتیک (فیبروم تحریکی و پیوژنیک گرانولوما،  p value < 0/001،  p value > 0/001)، زخم تروماتیک (p value < 0/001، p value = 0/003)، هرپس داخل دهانی عود کننده (p value = 0/25،  p value = 0/92)، کاندیدیازیس (p value = 0/25 ، p value = 1) و درد (p value < 0/001، p value < 0/001). میزان ضایعات، دو هفته بعد از درمان افزایش یافت که این افزایش در تمامی ضایعات، به جز لیکنویید، هرپس داخل دهانی عود‌کننده و کاندیدیازیس، معنی‌دار بود. میزان زخم آلرژیک، اگزوفیتیک، تروماتیک، هرپس داخل دهانی عودکننده و میزان درد در چهار هفته بعد از درمان، نسبت به قبل از درمان، نیز افزایش یافت و این افزایش در ضایعه‌ی اگزوفیتیک و تروماتیک معنی‌دار شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می‌رسد، که برخی از ضایعات مخاط دهان به دنبال درمان ارتودنسی ثابت، افزایش می‌یابند. بنابراین ارزیابی مخاط دهان بیماران تحت درمان ارتودنسی ثابت، جهت تشخیص و درمان این‌گونه ضایعات ضروری است.
کلید واژه‌ها: بیماری‌های دهان، اپلاینس ارتودنسی، درد

عنوان مقاله [English]

Prevalence of oral mucosal lesions in patients undergoing fixed orthodontic treatment in the Orthodontic Department of Faculty of Dentistry, Islamic Azad University Isfahan (Khorasgan) Branch during 2010-11

چکیده [English]

Introduction: Currently the vast use of fixed orthodontic treatment in order to resolve dentoalveolar irregularities has led to oral mucosal lesions. The aim of this study was to evaluate the prevalence of oral mucosal lesions due to fixed orthodontic treatments in order to adopt proper strategies to decrease these lesions during orthodontic treatment.
Materials & Methods: In this cross-sectional study, 56 patients referring for fixed orthodontic treatment to the Faculty of Dentistry, Islamic Azad University Isfahan (Khorasgan) Branch, completed a questionnaire in relation to the absence of systemic diseases and any drug consumption. The patients were examined to assess the oral mucosa and any lesion and pain caused by lesions before treatment and two and four weeks after treatment were recorded in each patient's record. Data were analyzed with the Cochrane statistical methods; pain was determined and analyzed with repeated measures ANOVA (α = 0.05).
Results: The results showed that two and four weeks after treatment, the frequencies of different lesions were as follows, respectively: recurrent aphthous lesions (p value = 0.002, p value = 1), allergic ulcers (p value = 0.06, p value = 0.95), lichenoid reactions (p value = 0.92, p­ value = 1), exophitic lesions (irritation fibroma and pyogenic granuloma, p value < 0.001, p value < 0.001), traumatic ulcers (p value < 0.001, p value = 0.003), intraoral recurrent herpes (p value = 0.25, p value = 0.92), candidiasis (p value = 0.25, p value = 1) and pain (p value < 0.001, p value < 0.001). The frequencies of lesions increased two weeks after treatment and the increase was significant in all the lesions except for lichenoid reactions, intraoral recurrent herpes and candidiasis. The rates of allergic ulcers, exophitic lesions, traumatic injuries, intraoral recurrent herpes and pain four weeks after treatment were higher than those before treatment. This increase was significant in case of exophitic and traumatic lesions.
Conclusion: Based on the results of this study, it appears some oral mucosal lesions increase following fixed orthodontic treatment. Thus, it is necessary to evaluate the oral mucosa of patients undergoing fixed orthodontic treatment for diagnosis and treatment of these lesions.
Key words: Oral diseases, Orthodontic appliances, Pain.