نوع مقاله : مقاله‌های پژوهشی

چکیده

مقدمه: از آنجا که حرفه دندانپزشکی به خودی خود شغلی پر استرس است زمینه­ی بروز فرسودگی شغلی در دندانپزشکان وجود دارد. لذا در این تحقیق به بررسی شیوع و شدت فرسودگی شغلی در بین دندانپزشکان شهر اصفهان در سال 1392 پرداخته شد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی در 300 نفر از دندانپزشکان شاغل در شهر اصفهان با روش نمونه گیری تصادفی ساده صورت گرفته است. ابزار جمع­آوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ بود که به زبان فارسی روا و پایا گردیده است. سوالات پرسشنامه شامل سه حیطه خستگی عاطفی ، مسخ شخصیت و احساس عدم موفقیت فردی می ­باشد. آنالیزهای آماری توصیفی جهت داده ­های توصیفی و آزمون کای دو، آزمون t-Test و آنالیز واریانس یکطرفه جهت آنالیزهای تحلیلی داده ­ها استفاده ­گردید.سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته­ ها : میانگین نمره فراوانی و شدت فرسودگی شغلی در دندانپزشکان به ترتیب  (طیف 132-0) 3/23 ± 6/36 و (طیف 154-0) 2/16 ± 5/75 بوده و در حیطه ها میانگین شدت خستگی عاطفی (طیف 0 تا 63) 2/12 ± 12/20 ومسخ شخصیتی (طیف 0 تا 35 ) 2/4 ± 7/3 واحساس عدم موفقیت فردی (طیف 0 تا 56 )  14/9 ± 72/14 بدست آمد. فراوانی و شدت خستگی عاطفی و مسخ شخصیت در مردان بیشتر بود (p value > 0/05) .همچنین فراوانی احساس عدم موفقیت فردی درافراد مجرد بیشتر بود (p value = 0/02). فراوانی و شدت مسخ شخصیت و احساس عدم موفقیت فردی در افراد با سن کمتر بیشتر بود (p value < 0/05).
نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج بدست آمده فرسودگی شغلی، بین دندانپزشکان شاغل در شهر اصفهان درجه فراوانی و شدت کمی دارد. بنابر یافته­ها، زنان، افراد متاهل، افراد با سن و سابقه کاری بیشتر، کمتر دچار فرسودگی شغلی هستند. مطالعات دقیق تری جهت بررسی عوامل موثر و میزان تاثیر این عوامل بر این پدیده پیشنهاد می­گردد.
کلید واژه ­ها: فرسودگی شغلی، دندانپزشک،  شیوع، ایران، رضایت فردی

عنوان مقاله [English]

Occupational burnout among dentists in Isfahan

چکیده [English]

Introduction: Dentists are prone to occupational burnout due to the nature of their stressful profession. The aim of this study was to determine the level of occupational burnout among dentists in Isfahan in 2013.
Materials& Methods: In this descriptive cross-sectional study, 300 dentists working in Isfahan were recruited by simple random sampling. The Persian version of Maslach Burnout Questionnaire was used for data collection; the validity and reliability of the questionnaire have been confirmed. The questions of the questionnaire are in three sections of emotional exhaustion (9 items), depersonalization (5 items), and a sense of personal accomplishment failure (8 questions). Data were analyzed with descriptive statistics, chi-squared test, t-test and ANOVA, using SPSS 18 (α = 0.05).
Results: The mean scores of frequency and severity of burnout among dentists were 36.6±20.3 (range: 0‒132) and 75.5±16.2 (range: 0‒154), respectively. In subdomains the mean scores of emotional exhaustion, depersonalization and personal feeling of accomplishment failure among dentists were 20.1±12.2 (range: 0‒63), 3.7±4.2 (range: 0‒35) and 14.7±9.1 (range: 0‒54), respectively. The frequencies and intensity of emotional exhaustion and depersonalization were higher in males (p value < 0.05). In addition, the frequency of a feeling of personal accomplishment failure was higher in unmarried subjects (p value = 0.02). The frequencies of depersonalization and a feeling of personal accomplishment failure were higher in young dentists (p value < 0.05).
Conclusion: Based on the results, occupational burnout among dentists in Isfahan was low in frequency and intensity. Females, the married and subjects with more experience exhibited less occupational burnout. Further studies are suggested for detecting effective factors and the extent of their effects.
Key words: Dentist, Iran, Occupational burnout, Personal satisfaction, Prevalence.