نوع مقاله : مقاله‌های پژوهشی

چکیده

مقدمه: داروهای آنتی‌بیوتیک، باعث بهبودی بیماری‌های عفونی شایع می‌شود. از سوی دیگر، مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک، یکی از مهم‌ترین علت‌های مقاومت آنتی‌بیوتیکی است. علاوه بر لزوم استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در بسیاری از بیماری‌های دهان و دندان مانند بیماری‌های پریودنتال، الگوی تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها در بسیاری از کشورهای جهان نامناسب می‌باشد. هدف از این مطالعه، بررسی نگرش و عملکرد دندان‌پزشکان عمومی شهر اصفهان نسبت به تجویز آنتی‌بیوتیک در درمان بیماری‌های پریودنتال بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی، تعداد 140 دندان‌پزشک عمومی شهر اصفهان با روش نمونه‌گیری تصادفی آسان انتخاب شدند. به هر کدام از آنها یک پرسش‌نامه حاوی 9 سؤال نگرش و 7 سؤال عملکرد داده شد. سپس پرسش‌نامه‌ها جمع‌آوری و داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند (α = 0/05).
یافته‌ها: بر اساس استانداردهای پذیرفته شده، حدود 85 درصد (119 نفر) از دندان‌پزشکان، نگرش صحیحی در مورد تجویز آنتی‌بیوتیک در بیماری‌های پریودنتال داشتند و هیچ فردی با نگرش غلط در این مطالعه وجود نداشت. همچنین نتایج نشان داد که حدود 34/3  درصد (48 نفر) از دندان‌پزشکان، دارای عملکرد متوسط و65/7  درصد (92 نفر) باقی‌مانده دارای عملکرد خوبی در تجویز آنتی‌بیوتیک در بیماری‌های پریودنتال بودند. در ضمن رابطه‌ی معنی‌داری بین نگرش و عملکرد وجود نداشت (p value = 0/5, r = -0/05). 
نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه‌ی حاضر، دندان‌پزشکان عمومی شاغل در شهر اصفهان، نگرش و عملکرد قابل قبولی در رابطه با تجویز آنتی‌بیوتیک در بیماری‌های پریودنتال داشتند، اگرچه این نگرش و عملکرد از حد ایده‌آل فاصله داشت.
کلید واژه‌ها: نگرش، آنتی‌بیوتیک‌ها، بیماری‌های پریودنتال.

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Attitudes and Practice of Isfahan General Dentists in Relation to Antibiotic Prescription in Periodontal Diseases

چکیده [English]

Introduction: Antibiotics help resolve common infectious diseases. On the other hand, use of antibiotics is one of the most important reasons for resistance to antibiotics. Despite the necessity to administer antibiotics in many oral and dental diseases such as periodontal diseases, the pattern of prescribing antibiotics is inappropriate in many countries. The aim of this study was to evaluate the attitudes and practice of Isfahan general dental practitioners in relation to prescription of antibiotics in periodontal diseases.
Materials & Methods: In this cross-sectional/analytical study, 140 general dental practitioners were selected using simple random sampling technique. A questionnaire with 9 questions on attitude and 7 questions on practice was submitted to each of them. Then the questionnaires were collected and data were analyzed with SPSS 22 using Pearson's correlation coefficient (α = 0.05). 
Results: The results of this study showed that according to the accepted standards, 85% (n = 119) of dentists had correct attitudes toward prescription of antibiotics in periodontal diseases, and there was no subject with incorrect attitude. The results also showed that 34.3% (n = 48) of dentists had moderate and 65.7% (n = 92) had good practice about prescription of antibiotics in periodontal diseases. In addition, there was no significant relationship between mean scores of attitude and practice (r = -0.05, p value = 0.5).
Conclusion: This study showed that general dental practitioners in Isfahan have acceptable attitudes and practice about antibiotic prescription in periodontal diseases, although this attitude and practice are far from the ideal.
Key words: Antibiotics, Attitude, Periodontal diseases.