مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان

بررسی رابطه‌ی علایم سابژکتیو و بهبودی در بیماران مبتلا به اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی مراجعه‌‌کننده به بخش اکلوژن دانشکده‌ی دندان‌پزشکی مشهد

نوع مقاله : مقاله‌های پژوهشی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات بیماری‌های دهان، فک و صورت، گروه پروتزهای دندانی، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

2 مرکز تحقیقات مواد دندانی، گروه پروتزهای دندانی، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

3 دکترای حرفه‌ای، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

چکیده

مقدمه: اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی، به عنوان شرایط بالینی که عضلات جونده‌ی مفصل گیجگاهی- فکی یا هر دو را درگیر می‌کند، شناخته شده است. هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی رابطه‌ی علایم سابژکتیو و بهبودی در بیماران مبتلا به اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی بود..
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی، 165 پرونده از بیماران دارای اختلالات مفصلی مراجعه‌کننده به بخش اکلوژن دانشکده‌ی دندان‌پزشکی مشهد بین سال‌های 1391- 96 بررسی شدند. قبل از معاینه‌ی کلینیکی، همه‌ی بیماران، یک پرسش‌نامه در مورد اطلاعات شخصی و وضعیت علایم اختلالات مفصلی خود پر کردند. با همه‌ی بیماران تماس گرفته شد و نسبت به کاهش علایم اختلال مفصلی یا بهبود کامل آن، اطلاع حاصل گردید. نتایج درمانی به صورت عدم بهبودی و بهبودی برای علایم صدای فکی و درد مفصل مشخص می‌شد، به این صورت که کاهش علایم نسبت به قبل، نشان از بهبودی و در غیر این صورت، عدم بهبودی ثبت می‌شد. تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 18 و به کمک آزمون‌های 2χ و فیشر با سطح معنی‌داری (0/05 ≥ p value) در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: پرونده‌ها متعلق به 53 مرد (32/1 درصد) و 112 زن (درصد 67/9) بودند. میانگین سنی افراد شرکت‌کننده در مطالعه (13/6 ± 31/7) سال بود. جوان‌ترین فرد، 12 ساله و مسن‌ترین فرد، 70 سال داشت. اگرچه بیشتر بهبودیافتگان زن بودند، اما اختلاف بین زنان و مردان بهبودیافته از نظر آماری معنی‌دار نبود (0/145 = p value). افرادی که اختلال ایجاد صدا در مفصل، هنگام جویدن یا باز کردن دهان داشتند، نسبت به افرادی که این اختلالات را نداشتند به طور معنی‌داری بیشتر بهبود یافتند (0/05 > p value).
نتیجه‌گیری: به طور کلی استفاده از روش‌های محافظه‌کارانه در درمان اختلالات TMJ، توصیه می‌گردد. این روش‌های درمانی بدون توجه به متغیرهایی مانند سن و جنس، علایم بالینی بیماران و عادات مختلف بیماران می‌توانند برای همه‌ی افراد دارای TMD، مفید واقع شوند.
کلید واژه‌ها: اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی، علایم، درمان. 

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Symptoms and Recovery in Patients with Temporomandibular Joint Disorders Referred to Occlusion Department in Mashhad Dental School

نویسندگان [English]

  • Azam Sadat Madani 1
  • Amirtaher Mirmortazavi 2
  • Farideh Khani 3

1 Oral and Maxillofacial Diseases Research Center, Department of Prosthodontics, School of Dentistry, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.

2 Dental Material Research Center, Department of Prosthodontics, School of Dentistry, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.

3 Graduate, School of Dentistry, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.

چکیده [English]

Introduction: Temporomandibular disorders (TMD) are defined as clinical conditions that involve the masticatory muscles, temporomandibular joint (TMJ) or both. The aim of this study was to evaluate the relationship between symptoms and recovery in patients with TMD.
Materials & Methods: In this cross-sectional study, 165 records of patients with TMD referring to the Department of Occlusion, Mashhad Dental School from 2012 to 2017 were surveyed. Before the clinical examination, all the patients completed a questionnaire on their personal data and symptoms of joint disorders. All the patients were contacted and data were collected about the decrease in symptoms of joint disorder or its health. The treatment outcomes were characterized by a lack of recovery and improvements in joint symptoms. Data were analyzed with SPSS 18, using chi-squared and Fisher’s exact tests (α = 0.05).
Results: The records belonged to 53 men (32.1%) and 112 women (67.9%). The mean age of the subjects was 31.7 ± 13.6 years. The youngest and oldest subjects were 12 and 70 years of age, respectively. The number of women experiencing improvements was higher than men, but the difference was not statistically significant (p value = 0.145). Patients with joint clicks during mastication or mouth opening experienced significant improvements compared to those without these clicks (p value = 0.05).
Conclusion: In general, use of conservative methods for the treatment of TMJ disorders is recommended. These therapies can be useful for all the individuals with TMD, regardless of variables such as age, sex, symptoms and habits.
Key words: Symptoms, Temporomandibular disorders, Treatment.

1. Manfredini D. Research diagnostic criteria for temporomandibular disorders: a systematic review of axis I epidemiologic findings. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endodontol 2011; 112(4): 453-62.
2. Okeson JP, American Academy of Orofacial Pain. Orofacial pain: guidelines for assessment, diagnosis, and management. 2nd ed. Chicago: Quintessence Publishing; 1996. p. 113-84.
3. Carlsson GE, Magnusson T, Wedel A. Patientmaterialet vid en bettfysiologisk avdelning. Swed Dent J 1976; 69: 115-21.
4. Magnusson T. Patients referred for stomatognathic treatment: a survey of 282 patients. Swed Dent J 1984; 8(4): 193-201.
5. Clark GT, Lanham F, Flack VF. Treatment outcome results for consecutive TMJ clinic patients. J Craniomandib Disord Facial Oral Pain 1988; 2(2): 87-95.
6. McCreary CP, Clark GT, Oakley ME, Flack V. Predicting response to treatment for temporomandibular disorders. J Craniomandib Disord 1992; 6(3): 161-70.
7. Scholte AM, Steenks MH, Bosman F. Characteristics and treatment outcome of diagnostic subgroups of CMD patients: retrospective study. Community Dent Oral Epidemiol 1993; 21(4): 215-20.
8. Levitt SR, McKinney MW. Validating the TMJ scale in a national sample of 10,000 patients: demographic and epidemiologic characteristics. J Orofac Pain 1994; 8(1): 25-35.
9. Glaros AG, Glass EG, Hayden WJ. History of treatment received by patients with TMD: a preliminary investigation. J Orofac Pain 1995; 9(2): 147-51.
10. White BA, Williams LA, Leben JR. Health care utilization and cost among health maintenance organization members with temporomandibular disorders. J Orofac Pain 2001; 15(2): 158-69.
11. Brown DT, Gaudet EL Jr. Temporomandibular disorder treatment outcomes: second report of a large-scale prospective clinical study. Cranio 2002; 20(4): 244-53.
12. Nydell A, Helkimo M, Koch G. Craniomandibular disorders in children-- a critical review of the literature. Swed Dent J 1994; 18(5): 191-205.
13. Magnusson T, Egermark I, Carlsson GE. A longitudinal epidemiological study of signs and symptoms of temporomandibular disorders from 15 to 35 years of age. J Orofac Pain 2000; 14(4): 310-9.
14. Baghaee B, Ajami B, Hafez B, Khaleseh N, Sarraf Shirazi AR. Evaluation of the relationship between occlusion and temporomandibular disorders in six-year-old preschool children in Mashhad-Iran. J Mashhad Dent Sch 2009; 33(4): 267-76. [In Persian].
15. McNeill C. Management of temporomandibular disorders: concepts and controversies. J Prosthet Dent 1997; 77(5): 510-22.
16. De Leeuw R, Klasser GD, Orofacial pain: guidelines for assessment, diagnosis, and management. Chicago IL: Quintessence Chicago; 2008.
17. Yap AU, Tan KB, Hoe JK, Yap RH, Jaffar J. On‐line computerized diagnosis of pain-related disability and psychological status of TMD patients: a pilot study. J Oral Rehabil 2001; 28(1): 78-87.
18. Dahlström L. Conservative treatment methods in craniomandibular disorder. Swed Dent J 1992; 16(6): 217-30.
19. Badel T, Marotti M, Krolo I, Kern J, Keros J. Occlusion in patients with temporomandibular joint anterior disk displacement. Acta Clin Croat 2008; 47(3): 129-36.
20. Yamada K, Nozawa-Inoue K, Kawano Y, Kohno S, Amizuka N, Iwanaga T, et al. Expression of estrogen receptor alpha (ER alpha) in the rat temporomandibular joint. Anat Rec A Discov Mol Cell Evol Biol 2003; 274(2): 934-41.
21. Uyanik JM, Murphy E. Evaluation and management of TMDs, Part 1. History, epidemiology, classification, anatomy, and patient evaluation. Dent Today 2003; 22(10): 140-5.
22. Anastassaki A, Magnusson T. Patients referred to a specialist clinic because of suspected temporomandibular disorders: a survey of 3194 patients in respect of diagnoses, treatments, and treatment outcome. Acta Odontol Scand 2004; 62(4): 183-92.
23. Skeppar J, Nilner M. Treatment of craniomandibular disorders in children and young adults. J Orofac Pain 1993; 7(4): 362-9.
24. Polso HL, Näpänkangas R, Raustia AM. Treatment outcome in patients with TMD--a survey of 123 patients referred to specialist care. Cranio 2010; 28(3): 156-65.
مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
دوره 14، شماره 4 - شماره پیاپی 4
مهر 1397
صفحه 399-409