نوع مقاله : مقالههای پژوهشی
چکیده
مقدمه: با توجه به تغییرات ابعادی در قالبگیری ایمپلنتها و عوارض شناخته شده آنها و نیز مطرح شدن اسکنرهای داخل دهانی که احتمالاً تغییرات ابعادی کمتری دارند، این مطالعه با هدف مقایسهی انحراف ابعادی روشهای قالبگیری دیجیتال و کانونشنال در ایمپلنتهای دندانی انجام پذیرفت.
مواد و روشها: این مطالعهی تجربی بر روی 20 نمونه انجام شد. ابتدا با استفاده از یک اسکنر لابراتواری (Amann Girbach, Austria) Ceramill، یک اسکن از مدل استیل تهیه شد. در گروه قالبگیری کانونشنال، قالبگیری با استفاده از تکنیک Open tray صورت گرفته و پس از ریختن کست، با استفاده از یک اسکنر لابراتواری مدل دیجیتال تهیه شد. در گروه قالبگیری دیجیتال با استفاده از اسکنر داخل دهانی (Dentsplay Sirona, USA)، 10 بار مدل استیل اسکن شد. هر یک از فایلهای دیجیتال به دست آمده از گروه قالبگیری کانونشنال و دیجیتال در محیط نرمافزار (3D Systems, Rock Hill, SC, USA) Geomagic® Studio سوپرایمپوز شده و میزان تغییرات ابعادی آن ها نسبت به مدل مرجع محاسبه شد. جهت بررسی میزان تغییرات ابعادی گروه های مورد مطالعه از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (One-way-Anova) استفاده شد (0/05 > p value). تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخهی 25 انجام شد.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان انحراف ابعادی در گروه قالبگیری کانونشنال و دیجیتال به ترتیب، 0/057 ± 0/178 و 0/43 ± 0/110 بود که این تفاوت از لحاظ آماری معنیدار بود (0/05 > p value).
نتیجهگیری: دقت قالبگیری برای پروتزهای ایمپلنت در زوایای مختلف، با استفاده از اسکنرهای داخل دهانی بالاتر از روشهای معمول قالبگیری با استفاده از مواد قالبگیری میباشد.
کلید واژهها: ایمپلنت دندانی، تکنیک قالبگیری دندانپزشکی، دقت ابعادی قالب
عنوان مقاله [English]
Comparison of Dimensional Deviation of Digital and Conventional Impression Techniques in Dental Implants
چکیده [English]
Introduction: Given the dimensional changes in implant impressions and its complications, and the introduction of intraoral scanners that are likely to result in less dimensional changes, this study aimed to compare the dimensional changes of digital and conventional impression techniques in dental implants.
Materials and Methods: The experimental study was conducted on 20 samples. First, a Ceramill laboratory scanner (Amann Girbach, Austria) was used to scan a stainless steel model. In the conventional impression group, an impression was taken with the open tray technique, and after pouring the cast, a digital model was prepared using a laboratory scanner. In the digital impression group, an intraoral scanner (Dentsplay Sirona, USA) was used to scan the stainless steel model 10 times. Each digital file obtained from groups 1 and 2 was superimposed on the Studio software environment (Geomagic® Studio 3D Systems, Rock Hill, SC, USA), and their dimensional changes were calculated. One-way ANOVA was used to evaluate dimensional changes of the two groups. Data were analyzed with SPSS 25.
Results: The results showed that the dimensional changes in conventional and digital impression groups were 0.178 ± 0.057 and 0.110 ± 0.43, respectively, with a significant difference.
Conclusion: The impression accuracy for implant prostheses at different angles, using an intraoral scanner, was higher than the conventional impression technique using an impression material.
Key words: Dental implants, Dental impression technique, Impression dimensional accuracy