مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان

بررسی ارتباط بین توزیع نواحی شکستگی در قسمت میانی صورت و مندیبل با علل حادثه و نیز بررسی عوامل اپیدمیولوژیک مؤثر بر این شکستگی‌ها و مقایسه با مطالعات نواحی کشور ایران و کشورهای مختلف

نوع مقاله : مقاله‌های پژوهشی

چکیده

مقدمه: علت و شیوع شکستگی‌های مگزیلوفیشیال، برحسب مکانسیم ایجاد آسیب و فاکتورهای دموگرافیک تغییر می‌کند. یافتن روابط احتمالی بین علل وقوع حادثه با شایع‌ترین استخوانی که بر اثر آن سانحه، دچار آسیب می‌شود، می‌تواند در تشخیص سریع‌تر و آسان‌تر نوع آسیب وارده به بیمار ترومایی، کمک‌کننده باشد. لذا هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط بین توزیع نواحی شکستگی در قسمت میانی صورت و مندیبل با علل حادثه و بررسی اپیدمیولوژیک این شکستگی‌ها بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی و گذشته‌نگر بوده‌ است که با بررسی داده‌های تمامی پرونده‌های بیمارستانی مربوط به یکی از مراکز مهم ترومای شمال کشور به مدت دو سال به دست آمد. این مطالعه با آزمون‌های آماری کای‌اسکوئر و فیشر در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 (CL 95 درصد) مورد آنالیز قرار گرفت (0/005 > p value).
یافته‌ها: این مطالعه بر روی 216 بیمار با مجموع 249 شکستگی قسمت میانی صورت و مندیبل انجام شد. نسبت مرد به زن 7/1، رنج سنی 5 تا 82 سال با میانگین 29 سال بود. بیشتر شکستگی‌ها در قسمت میانی صورت و در رده‌ی سنی 30-20 سال و تفاوت شکستگی‌ها در گروه‌های سنی (0/027 > p value)، تفاوت علل حادثه در دو گروه جنسی (0/001 > p value)، تفاوت علل حادثه به تفکیک قسمت میانی صورت از مندیبل در دو گروه جنسی (0/001 > p value، 0/002 > p value، 0/0001 > p value) و تفاوت روندهای درمانی به تفکیک قسمت میانی صورت از مندیبل، معنی‌دار بود (0/0001 > p value).
تفاوت فراوانی علل حادثه در گروه‌های سنی بدون تفکیک، معنی‌دار بود (0/0001 > p value) و به تفکیک، تنها در قسمت میانی صورت معنی‌دار شد (0/015 > p value). بیشترین علت شکستگی‌ها در مردان، تصادف با موتور سیکلت و در زنان، تصادف با ماشین بود و نازال (46/25 درصد) از قسمت میانی صورت و تنه‌ی مندیبل (61/23 درصد) > پاراسمفیز (52/18 درصد) > زاویه‌ی مندیبل (16/2 درصد)، از مندیبل، بیشترین نواحی دچار شکستگی بودند. زاویه‌ی مندیبل و کمپلکس زایگوماتیکو مندیبولار zmc، بر اثر نزاع و پاراسمفیز، بیشتر بر اثر افتادن دچار شکستگی شده بودند و سایر علل، بیشتر سبب شکستگی بینی بودند. بیشتر شکستگی‌ها در بهار و تابستان (31 درصد) در افراد مجرد (56 درصد) و ساکن مناطق شهری (50 درصد) رخ داده بود.
نتیجه‌گیری: اطلاع از نواحی‌ که معمولاً در هر نوع حادثه بیشتر دچار شکستگی می‌شوند، می‌تواند در تشخیص نواحی که پس از هر حادثه باید توجه بیشتری به آن‌ها مبذول داشت به کلینیسین کمک کند.
کلید واژه‌ها: آسیب‌های مگزیلوفیشیال، شکستگی مندیبل، اپیدمیولوژی شکستگی

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the Relationship between Fracture Distribution in the Mid-Face and Mandible and the Reasons for Accidents and Epidemiological Factors Affecting These Fractures

چکیده [English]

Introduction: The cause and incidence of the maxillofacial fractures changes according to the mechanism of the injury and demographic factors. Detecting the possible relationship between the causes of the accident and the most common bone areas that usually affected by that specific accident, can be helpful in faster and easier diagnosis of the type of possible injury in traumatic patient. So the aim of this study was to evaluate the relationship between the distribution of midface and mandibular fracture areas and the causes of the accident and also investigation of the epidemiological factors.
Materials and Methods: This is a retrospective descriptive study and datas were analyzed with Chi-square and Fisher exact analysis tests with SPSS 16 (95% CI).
Results: This study was done on 216 patients with a total of 249 midface and mandibular fractures. The ratio of males to females was 7.1. The age range was 5 to 82 years (mean 29 years). Most fractures were related to midface (50.6%) and in age range 20-30 years old. distribiution of Fractures in age groups (p value < 0.027), distribiution of accident causes in two generic groups(p value < 0.001), distribiution of accident causes in separation of midface from mandibular fractures in two generic groups(p value < 0.0001, p value < 0.002, p value < 0.001) and distribiution of treatment process in separation of midface from mandibular fractures (p value < 0.0001) were statistically significant. Distribution of accident causes in age groups (p value < 0.0001) and in separation of midface from mandibular fractures, was only significant in midface. The most frequent cause of fractures in males was motor cycle accident and in females was car accidents .Nasal is the most common fracture site of the midface (46.25%) and body (61.23%), parasymphysis (18.52%) and angle(16.2%) are the most common fracture sites of mandible. Angle and zmc were most fractured in fight, parasymphysis was most fractured in falling and other causes are mostly lead to a broken nose.
Conclusion: Having the Knowledge about the sites that are most commonly fractured in every accident, can helps the clinician in recognizing the sites that should pay more attention to them.
Keywords: Maxillofacial injuries, Mandibular fractures, Fracture epidemiology

1. Haug RH, Adams JM, Conforti PJ, Likavec MJ. Cranial fractures associated with facial fractures: a review of mechanism type and severity of injury. J Oral Maxillofac Surg 1994; 52(7): 729-33.
2. Yazdani J, Kaviani F, Anoush S. Survey & prevalence of maxillofacial fractures & radiologic examination in patient referred to Imam Hospital of Tabriz University of Medical sciences. Med J Tabriz Univ Med Sci 2007; 29(3): 129-33. [In Persian].
3. Sirimahavaj W, Pyungtanasup K. The epidemiology of mandibular fractures treated at Chiang Mai university hospital .a review of 198 cases. J Med Assoc Thai 2008; 91(6): 868-74.
4. Batstone MD, Monsour FN, Pattel P, Lynham A. The patterns of facial injury suffered by patients in road traffic accidents, a case controlled study. Int J Surg 2007; 5(4): 250-4.
5. Sojot AJ, Meisami T, Sandor GK, Clokie CM. The epidemiology of mandibular fractures treated at the Toronto general hospital a review of 246 cases. J Can Dent Assoc 2001; 67(11): 40-4.
6. Bakardjiev A, Pechalova P. Maxillofacial fractures in southern Bulgaria-a retrospective study of 1706 case. J Craniomaxillofac Surg 2007; 35(3): 147-50.
7. Sakr K, Farag IA, Zeitoun IM. Review of 509 mandibular fractures treated at the University Hospital Alexandria, Egypt. Br J Oral Maxillofac Surg 2006; 44(2): 107-11.
8. Subhashraj K, Nandakumar N, Ravindran C. Review of maxillofacial injuries in Chennai(India)a study of 2748 Cases. British Journal of Oral and Maxillofacial Surgery 2007; 45(8): 637-9.
9. Ansari HM. Maxillofacial fractures in Hamadan province Iran. A retrospective study (1987-2001). J Craniomaxillofac Surg 2004; 32(1): 28-34.
10. Khorasani M, Khorasani B. The epidemiology of mandibular fractures in Qazvin province Iran a retrospective study (1995-2005). Research Journal of Biological Sciences 2009; 4(6): 738-42.
11. Shahedpur H. Evaluation of the reasons & incidence of mid facial fractures in patients who confined in Poursina hospital of Rasht city, Iran in 2001-2003. [Thesis]. Guilan, Iran: School of Dentistry, Guilan University of Medical Sciences; 2004. [In Persian].
12. Brasileiro BF, Passeri LA. Epidemiological analysis of maxillofacial fractures in Brazil: a 5-year prospective study. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 2006; 102(1): 28-34.
13. Al-Khateeb T, Abdullah FM. Craniomaxillofacial injuries in the United Arab Emirates: a retrospective study. J Oral Maxillofac Surg 2007; 65(6): 1094-101.
14. Peterson Lary J, Ellis Peter l, Happ J, Tucker M. Contemporary oral and maxillofacial surgery.4th ed. St Louis: Mosby Co; 2003. p. 113-24.
15. Vadiati B. The evaluation of the relationship between mid-face fractures with brain injuries [Thesis]. Guilan, Iran: School of Dentistry, Guilan University of Medical Sciences; 2008. [In Persian].
16. Youmans JR, Becher DP, Dunsker SB, Friedman WA, Hoffman HJ, Smith RR. Neurological surgery. 4th ed. Philadelphia, PA: Sanders; 1996. p. 1557-8.
17. Fonseca Raymond J, Walker Robet V, Norman Betts J. oral and maxillofacial trauma. 3rd ed. Amsterdam, Netherlands: Elsevier; 2005. p. 569-613.
18. Arslan ED, Solakoglu AG, Komut E, Kavalci C, Yilmaz F, Karakilic E, et al. Assessment of maxillofacial trauma in emergency department. World J Emerg Surg 2014; 9(1): 13.
19. Axmon O. Maxillofacial fractures in a Swedish population incidence and etiology. [Thesis]. Örebro, Sweden: School of Medicine, Örebro University; 2014.
20. Erdoğan MÖ, Cabuk E, Çolak Ş, Duran L, Erdoğan B. Epidemiological differences among emergent maxillofacial fractures. J Exp Clin Med 2013; 30(2): 115-7.
21. Zahedi S, Zahedi A, Khashabi E. Studying the trend of maxillofacial fractures in patients referring To Imam Khomeini Hospital, Urmia. Urmia Med J 2017; 28(1):23-7. [In Persian].
22. Motamedi MH, Dadgar E, Ebrahimi A, Shirani G, Haghighat A, Jamalpour MR. Pattern of maxillofacial fractures: a 5-year analysis of 8,818 patients. J Trauma Acute Care Surg 2014; 77(4): 630-4.
23. Mesgarzadeh AH, Shahamfar M, Azar SF, Shahamfar J. Analysis of the pattern of maxillofacial fractures in North Western of Iran: A retrospective study. J Emerg Trauma Shock 2011; 4(1): 48-52.
24. Arabion H, Tabrizi R, Aliabadi E, Gholami M, Zarei K. A retrospective analysis of maxillofacial trauma in Shiraz, Iran: A 6-year- study of 768 patients (2004-2010). J Dent (Shiraz) 2014; 15(1): 15-21.
25. Azam J, Rana JS, Kaleem H. Frequency, etiology and pattern of mid face fractures. J Pak Dent Assoc 2018; 27(3): 106-9.
مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
دوره 16، شماره 3 - شماره پیاپی 3
شهریور 1399
صفحه 233-243