مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان

بررسی قدرت گزینه بزرگنمایی در رادیوگرافی بایت وینگ دیجیتال در تشخیص پوسیدگی پروگزیمال

نوع مقاله : مقاله‌های پژوهشی

چکیده

مقدمه: یکی از مشکلات دندان‌پزشکان، تشخیص پوسیدگی پروگزیمال است. رادیوگرافی بایت‌وینگ، مرسوم‌ترین روش برای تشخیص این پوسیدگی است. البته از سیستم دیجیتال نیز می‌توان برای تشخیص این پوسیدگی استفاده نمود. هدف از این مطالعه، بررسی اثر بزرگ‌نمایی تصاویر بایت‌وینگ دیجیتال در تشخیص پوسیدگی پروگزیمال بوده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی توصیفی، 40 دندان دائمی مولر و پرمولر انسانی انتخاب شدند. بر اساس استاندارد طلایی، حفراتی زیر سطح تماس پروگزیمال ایجاد گردید. دندان‌ها مانت شده و رادیوگرافی بایت‌وینگ دیجیتال گرفته شد و تصاویر در بزرگ‌نمایی‌های 1x، 2x، 3x، 4x و 5x بررسی گردید. در مورد هر یک از دندان‌ها، تشخیص پوسیدگی طبق روش 5 درجه‌ای رتبه‌بندی شدند. داده‌ها توسط آزمون Cochrane تجزیه و تحلیل شد (0/05 > α).
یافته‌ها: بین حساسیت قطعی و PPV قطعی تشخیص پوسیدگی پروگزیمال در رادیوگرافی دیجیتال در گروه با بزرگ‌نمایی‌های 1، 2 و 3 با گروه دارای بزرگ‌نمای 4 و 5، تفاوت معنی‌دار وجود داشت (0/04 = p value). ولی بین حساسیت احتمالی (0/218 = p value)، NVP قطعی (0/461 = p value) و NVP احتمالی (819/819 = p value)، ویژگی قطعی (0/864 = p value) و ویژگی احتمالی (0/652 = p value) تشخیص پوسیدگی پروگزیمال در بزرگ‌نمایی‌های مورد مطالعه، تفاوت معنی‌دار وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: افزایش بزرگ‌نمایی، می‌تواند باعث افزایش دقت تشخیص پوسیدگی پروگزیمال شود. بزرگ‌نمایی 2 و 3 دارای بالاترین دقت تشخیص هستند ولی با افزایش بیش از حد بزرگ‌نمایی، دقت تشخیص کاهش می‌یابد.
کلید واژه‌ها: پوسیدگی دندانی، رادیوگرافی بایت‌وینگ، رادیوگرافی دیجیتال، رادیوگرافی تشخیصی.

عنوان مقاله [English]

Evaluation of the effect of magnification on proximal caries diagnosis in digital bitewing radiography

چکیده [English]

Introduction: identification of proximal caries is a major challenge faced by dentists. Bitewing radiograph is the method commonly used to detect proximal caries. Another method includes the use of magnification in digital bitewing radiograph. The aim of this study was to assess the efficacy of magnification on the diagnosis of proximal caries.
Materials and Methods: In this descriptive study 40 sound human molars and premolars were selected. Based on the gold standard, the cavities were prepared under contact point on one proximal surface of the tooth. Teeth were mounted and digital bitewing radiographs were taken and images were observed at magnifications 5x, 4x, 3x, 2x, 1x. Every tooth was assessed for caries on a 5 point scale. The data was analyzed by Cochrane- Q test.
Results: There was a significant difference between the certain sensitivity of proximal caries diagnosis in digital radiography in groups with magnitudes 1, 2 and 3 with magnitude 4 and 5 groups (p value = 0.04). However, between the probable sensitivity (p value = 0.298), definite NVP (p value = 0.496) and probable NVP (p value = 0.819), definite attribute (p value = 0.846) and probability (P) There was no significant difference in proximal caries diagnosis.
Conclusion: The accuracy in detecting proximal caries increases with a magnification increase and magnification 2x and 3x have the highest diagnostic accuracy but over increased magnification can reduce the accuracy on proximal caries diagnosis.
Keywords: Radiography bitewing, Dental caries, Diagnostic imaging, Radiography dental.

1. Heymann HO, Swift EJ Jr, Ritter AV. Sturdevant's art & science of operative dentistry. 6th ed. St. Louis: Elsevier Health Sciences; 2014.
2. Ramesh A, Tyndall DA, Ludlow JB. Evaluation of a new digital panoramic system: a comparison with film. Dentomaxillofac Radiol 2001; 30(2): 98-100.
3. White SC, Pharoah MJ. Oral radiology principle and interpretation. 7th ed. St. Louis: Elsevier; 2014. p. 78-99.
4. Sewell J, Drage N, Brown J. The use of panoramic radiography in a dental accident and emergency department. Dentomaxillofac Radiol 2001; 30(5): 260-3.
5. Vieira MS, Nogueira CP, Silva MA, Bauer JR, Maia Filho EM. In vitro evaluation of proximal carious lesions using digital radiographic systems. Scientific World Journal 2015; 2015: 631508.
6. Berkhout WE, Verheij JG, Syriopoulos K, Li G, Sanderink GC, van der Stelt PF. Detection of proximal caries with high-resolution and standard resolution digital radiographic systems. Dentomaxillofac Radiol 2007; 36(4): 204-10.
7. Møystad A, Svanaes DB, Larheim TA, Gröndahl HG. Effect of image magnification of digitized bitewing radiographs on approximal caries detection: an in vitro study Dentomaxillofac Radiol 1995; 24(4): 255-9.
8. Haak R, Wicht MJ, Nowak G, Hellmich M. Influence of displayed image size on radiographic detection of approximal caries. Dentomaxillofac Radiol 2003; 32(4): 242-6.
9. Kositbowornchai S, Basiw M, Promwang Y, Moragorn H, Sooksuntisakoonchai N. Accuracy of diagnosing occlusal caries using enhanced digital images. Dentomaxillofac Radiol 2004; 33(4): 236-40.
10. Eickholz P, Kolb I, Lenhard M, Hassfeld S, Staehle H. Digital radiography of interproximal caries: effect of different filters. Caries Res 1999; 33(3): 234-41.
11. Dalili Z, Tavangar M, Daman Sabz S. Agreement of digital intraoral bite-wing and super bite-wing in diagnosis of proximal dental caries. J Mash Dent Sch 2012; 36(1): 53-64. [In Persian].
12. Abdinian M, Faghihian R, Faghihian H. Proximal caries detection accuracy using intra oral digital bitewing radiography and conventional intra oral bitewing radiography with film. J Mazandaran Univ Med Sci 2015; 25(125): 131-4. [In Persian].
13. Tafakhori Z, Khazaei M, Afshari Poor A. Accuracy of digital panoramic imaging in detection of proximal caries in posterior teeth. Sadra Med Sci J 2016; 4(2): 99-106. [In Persian].
14. Haiter-Neto F, dos Anjos Pontual A, Frydenberg M, Wenzel A. A comparison of older and newer versions of intraoral digital radiography systems: diagnosing noncavitated proximal carious lesions. J Am Dent Assoc 2007; 138(10): 1353-9.
مجله دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان
دوره 17، شماره 4 - شماره پیاپی 4
دی 1399
صفحه 448-454