ارزیابی استحکام باند بین ترمیم‌های کامپوزیت رزینی جدید و قدیم با استفاده از دو نوع باندینگ یونیورسال
نوع مقاله : Original Articles
نویسندگان
1 استادیار، گروه دندانپزشکی ترمیمی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
2 استادیار، گروه درمان ریشه، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
3 دانشجوی دوره تخصص رادیولوژی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی دانشگاه اصفهان، ایران
4 دندان‌پزشک، مطب خصوصی، شهرکرد، ایران
چکیده
با افزایش استفاده از ترمیم‌های کامپوزیتی برای زیبایی دندان، ایجاد اتصال پایدار میان کامپوزیت قدیمی و جدید به‌علت تخریب تدریجی مواد قبلی چالش‌برانگیز است. این مطالعه با هدف بررسی استحکام باند میان ترمیم‌های رزین کامپوزیت قدیم و جدید با دو باندینگ یونیورسال G2 Bond و Clearfil SE Bond انجام شد. فرض شد نوع باندینگ تأثیر معناداری بر استحکام باند ندارد.
مواد و روش‌ها
در یک مطالعه آزمایشگاهی، ۴۰ صفحه کامپوزیتی G-anial (۲×۸ میلی‌متر) آماده و 10000 سیکل حرارتی برای شبیه‌سازی پیری یک‌ساله اعمال شد. پس از اچ و شستشو، باندینگ‌ها هر کدام روی ۲۰ نمونه استفاده شد. لایه دوم کامپوزیت در قالب‌های ۲×۶ میلی‌متر قرار گرفته و پخت شد. از هر گروه ۱۰ نمونه دو هفته در آب نگهداری و ۱۰ نمونه دیگر مجدداً تحت سیکل حرارتی قرار گرفتند. استحکام باند برشی با دستگاه یونیورسال اندازه‌گیری و داده‌ها با T-Test مستقل و زوجی تحلیل شدند (P<0.05 معنی‌دار)
یافته‌ها
میانگین استحکام باند برشی دو باندینگ پس از دو هفته و یک سال تفاوت معناداری نداشت (p>0.05). همچنین، تحلیل P-value با روش‌های Fisher و Stouffer نتیجه نزدیک به سطح معنی‌داری نشان نداد.
نتیجه‌گیری
هر دو باندینگ G2 Bond و Clearfil SE Bond استحکام باند مناسبی میان ترمیم‌های کامپوزیتی قدیم و جدید ایجاد کردند (9/02 تا 11/08 مگاپاسکال)، مطابق استاندارد ISO 10477. تفاوت معناداری میان نتایج آنی و پس از پیری مشاهده نشد. این باندینگ‌ها همراه با آماده‌سازی صحیح سطح گزینه‌ای مطمئن برای ترمیم‌های کامپوزیتی هستند.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Evaluation of Bond Strength Between New and Old Composite Resin Restorations Using Two Universal Bonding Agents
نویسندگان [English]
- Zahra Norouzi 1
- Ameneh Shareghi 2
- Akram Fallah 3
- Fatemeh Teimouri 4
Introduction: With the increasing use of composite restorations for dental aesthetics, achieving a stable bond between old and new composite materials is challenging due to the gradual degradation of the previous materials. This study aimed to evaluate the bond strength between old and new resin composite restorations using two universal bonding agents, G2 Bond and Clearfil SE Bond.
Materials and Methods: This study was conducted in 2023 at Shahrekord University of Medical Sciences. Forty G-ænial composite discs (2×8 mm) were prepared and subjected to 10000 thermal cycles to simulate one year of aging. After etching and rinsing, each bonding agent was applied to 20 samples. A second layer of composite (2×6 mm) was placed in molds and cured. From each group, 10 samples were stored in water for two weeks, and the other 10 samples underwent further thermal cycling. Shear bond strength was measured using a universal testing machine, and data were analyzed using Independent and Paired T-Tests (P < 0.05 significant).
Results: The mean shear bond strength of both bonding agents showed no significant difference after two weeks and one year (p > 0.05).
Conclusion: Both G2 Bond and Clearfil SE Bond provided adequate bond strength between old and new composite restorations (9.02 to 11.08 MPa), meeting ISO 10477 standards. No significant difference was observed between immediate and aged results. These bonding agents, combined with proper surface preparation, are reliable options for composite restorations.
کلیدواژه‌ها [English]
- Resin composite
- dental bonding
- bond strength
- dental restoration
- dental adhesives
)