فراوانی سلولهای لانگرهانس در کارسینوم سلول سنگفرشی دهان با و بدون درگیری لنف نودهای گردنی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دندانپزشک، کمیته تحقیقات دانشجوئی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

2 دانشیار، مرکز تحقیقات دندانی، گروه بیماریهای دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

3 استادیار، مرکز تحقیقات مواد دندانی، گروه پاتولوژی دهان، فک و صورت، دانشکده دندان‌پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران

10.22122/jids.2025.45608.1018

چکیده

مقدمه: اغلب بیماران مبتلا به کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (Oral squamous cell carcinoma:OSCC) در زمان تشخیص بیماری پیشرفته ای دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای فراوانی سلولهای لانگرهانس در OSCC با و بدون درگیری لنف نودهای گردنی انجام شد.
مواد و روش‌ها: در مطالعه توصیفی- تحلیلی، از نوع مقطعی حاضر که در دانشکده دندانپزشکی در سال 1404 انجام شد، به بررسی 20 نمونه OSCC با درگیری لنف نودهای گردنی (گروه 1) و 20 نمونه OSCC بدون درگیری لنف نودهای گردنی (گروه 2) ثبت شده در آرشیو بخش آسیب شناسی دهان دانشکده دندانپزشکی اصفهان و بیمارستان آیت الله کاشانی پرداخت. جهت تعیین تعداد سلولهای لانگرهانس، نمونه ها تحت رنگ آمیزی ایمنوهیستوشیمی با مارکر CD1a قرار گرفت و تعداد سلولهای لانگرهانس در تومور تعیین شد. اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون های T، Chi-square، Mann-whitney و Fisher مورد تحلیل آماری قرار گرفت. میزان 05/0P< معنادار تلقی شد.
یافته‌ها: میانگین تعداد سلول های لانگرهانس در گروه 1 به صورت معناداری کمتر از گروه 2بود (001/0>p). میانگین تعداد این سلولها براساس سن، جنسیت، اندازه تومور، تهاجم عصبی، درجه بدخیمی(Grade) در دو گروه اختلاف معناداری نداشت (05/0>p). میانگین تعداد سلولهای لانگرهانس براساس تهاجم لنفووسکولار و مرحله بالینی(Stage) اختلاف معنادار نشان داد (001/0>p).
نتیجه‌گیری: کاهش معنادار تعداد سلول های لانگرهانس با درگیری لنف نودهای گردنی در ارتباط است. لذا بررسی این سلولها میتواند جهت تعیین پیش آگهی و تعیین روشهای درمانی مناسب تر کمک کننده باشد.

تازه های تحقیق

لاله ملکی: PubMed, Google Scholar

سعیده خالصی: PubMed, Google Scholar


عنوان مقاله [English]

Frequency of Langerhans cells in oral squamous cell carcinoma with and without cervical lymph node involvement

نویسندگان [English]

  • Ali Jamshidi 1
  • Laleh Maleki 2
  • Saeedeh Khalesi 3
1 Dentist, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
2 Associate Professor, Dental Research Center, Department of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
3 Assistant Professor, Dental Materials Research Center, Department of Oral and Maxillofacial Pathology, School of Dentistry, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
چکیده [English]

Introduction: Most patients with oral squamous cell carcinoma (OSCC) have advanced disease at the time of diagnosis. The present study aimed to compare the frequency of Langerhans cells in OSCC with and without cervical lymph node involvement.
Materials and Methods: In this descriptive-analytical, cross-sectional study that has down in Isfahan Dental Schoon in 1404, 20 OSCC samples with cervical lymph node involvement (group 1) and 20 OSCC samples without cervical lymph node involvement (group 2) were examined, registered in the archives of the Oral Pathology Department of Isfahan Dental School and Ayatollah Kashani Hospital. To determine the number of Langerhans cells, the samples were subjected to immunohistochemical staining with the CD1a. The obtained data were statistically analyzed using independent t-tests, chi-square, Mann-Whitney and Fisher's exact tests. P < 0.05 was considered significant.
Results: The mean number of Langerhans cells in group 1 was significantly lower than that in group 2 (p < 0.001). The mean number of these cells did not differ significantly in the two groups based on age, gender, tumor size, neural invasion, and histopathological grade (p < 0.05). The mean number of Langerhans cells showed a significant difference based on lymphovascular invasion and clinical stage (p < 0.001).
Conclusion: A significant decrease in the number of Langerhans cells is associated with cervical lymph node involvement. Therefore, examining these cells can be helpful in determining prognosis and determining more appropriate treatment methods.