بررسی اثر جدا سازی ذهنی کودک از محیط درمان با استفاده از وسایل صوتی تصویری بر اضطراب وی حین درمان‌های دندان‌‌پزشکی

نوع مقاله : Original Articles

چکیده

مقدمه:  1- دکتر مهدی جعفرزاده استادیار گروه اطفال، دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. *دکتر هاجر عطارزاده دستیار بخش اطفال دانشکده دندان‌پزشکی اصفهان، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. Email: D_attarzadeh@yahoo.com این مطالعه به شماره طرح تحقیقاتی 388232 در معاونت پژوهشی دانشگاه دندان‌پزشکی اصفهان موجود است.    کنترل اضطراب کودکان حین درمان‌های دندان‌پزشکی یکی از مهم‌ترین مسائلی است که دندان‌پزشکان هر روزه در کلینیک با آن درگیر می‌باشند. روش‌های مختلفی جهت کاهش اضطراب بیمار حین درمان به ‌کار رفته‌اند هدف این مطالعه بررسی اثر پرت‌ کردن حواس کودک با استفاده از وسایل صوتی تصویری (AudiovisualDistraction) بر کاهش اضطراب وی حین درمان‌های دندان‌پزشکی می‌باشد. مواد و روش‌ها:   کارآزمایی بالینی با روش نمونه‌گیری آسان روی 26 کودک 7- 5 ساله مبتلا به پوسیدگی دندان روی دو گروه با تقسیم تصادفی آن‌ها انجام شد. گروه اول: در جلسه اول ترمیم دندان 13 کودک، پس از بی حسی سطحی بدون پخش کارتون و در جلسه دوم، ترمیم با پخش کارتون و استفاده از عینک ویدئویی انجام شد. گروه دوم: در جلسه اول برای 13 کودک دیگر، پخش کارتون و جلسه دوم درمان به طور معمول بدون پخش کارتون انجام گرفت. در هر دیدار درمانی 2 بار کورتیزول بزاق، تعداد نبض در دقیقه به عنوان معیاری برای سنجش اضطراب کودک اندازه‌گیری شد یافته‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری تجزیه و تحلیل شد.   نتایج: استفاده از عینک ویدئویی موجب کاهش معنی‌دار سطح کورتیزول بزاق (625= P) و شمار ضربان قلب (636/0 = P) بیمار نشد. نتیجه‌گیری:   به نظر می‌رسد استفاده از عینک ویدئویی در طی درمان دندان‌پزشکی تأثیری بر کاهش اضطراب کودک نداشته باشد گر‌چه بسیاری از کودکان حاضر در این تحقیق از این کار استقبال کرده و ترجیح می‌دادند در جلسه‌های بعدی درمان نیز از عینک ویدئویی استفاده کنند. کلید واژه‌ها: Audiovisual Distraction، کورتیزول بزاق‌، شمار ضربان قلب

عنوان مقاله [English]

Effect of audiovisual distraction on child anxiety during dental treatment

چکیده [English]

Managing the anxiety of pediatric dental patient has long been important for dentists over many years and various techniques have been used with moderate and variant success rates over last few years. The aim of this study was to evaluate whether distraction induced by video glasses had an effect on the child’s   anxiety during dental treatment. Method and materials: Twenty six children between the ages of 5 to 7 had two visits each involving restorative dentistry with local of anesthesia inferior alveolar block. Thirteen children wore video glasses at their first restorative visit(case group) and not the second(control group), and thirteen children wore video glasses at the second restorative visit(case group) and not the first(control group). Child anxiety level in each visit was assessed using a combination of two measures :saliva cortisol and pulse rate. data were analyzed by T.test at a siginificance level of 0.05. Result: There was no statistically difference among two groups across saliva cortisol (p=0.625) and pulse rate (p=0.636) Discussion: As each person has limited capacity of attention, if greater part of this attention can be caught by a distraction task, it will less be devoted to pain perception or any other anxiety provoking situation so the anxiety will decrease. in this study audiovisual distraction using video glasses couldn’t decrease anxiety to a significant level. In conclusion, it seems video glasses during dental treatment had no significant effect on patient's anxiety however patients did enjoy wearing video glasses during dental treatment. Key word: Saliva Cortisol , Pulse Rate , Audiovisual Distraction, Anxiety